" 鈥溾 ctutoYa
Idt脫Y艁
CngOT/ruU
yg-uafc^-
iptSS艁 ^o_
t^da- ?1 ouoo. ,
~ pa^ro\ O
Uji^CcUS
P^>u>\vuam S艂ao 5^ A/Yo^ou>SUCi2e.Y禄'v cUa.
Ufl-idfi^o ououuSju^. , ^ie. ^Vtto ^isavia.-.
Ach, stworzy膰 form臋 w艂asn膮! Przerzuci膰 si臋 na zewn膮trz! Wyrazi膰 si臋! Niech kszta艂t m贸j rodzi si臋 we mnie, niech nie b臋dzie zrobiony mi!
Pisarz wysoko stawia poprzeczk臋 swemu czytelnikowi, o艣miesza schematy, kt贸re ka偶dy z nas przyjmuje i konwencje, kt贸rym ulega, zwraca te偶 uwag臋 na nasz膮 psychiczn膮 i spo艂eczn膮 niedojrza艂o艣膰.
W komentarzu do swojego utworu Gombrowicz pisze:
Cz艂owiek jest dzi艣 bardziej ni偶 kiedykolwiek zagro偶ony sfer膮 ni偶sz膮, sfer膮 nieposkromionych instynkt贸w, zar贸wno w艂asnych, jak i obcych. [...] zak艂贸cenie dotychczasowej hierarchii w jednostce i spo艂ecze艅stwie sprawia, 偶e ten ciemny ocean tre艣ci niedojrza艂ych,
,1 dzikich napiera coraz mocniej, wtr膮caj膮c nas jak udyby powt贸rny \
. Czytaj膮c Gombrowiczowsk膮 Ferdydurke, podejmujemy wyzwanie, kt贸re stawia przed nami pisarz - uczymy si臋, jak walczy膰 ze schematami i stawiamy tym samym pierwsze kroki na naszej drodze ku dojrza艂o艣ci. Od nas tylko zale偶y, czy odrobimy zadan膮 nam w literackiej formie lekcj臋.
漏Otf\T鈧.tol\e - S?OS<${3
A IMANIA LT_!
NloiooJro^SUja艣c T-e^dU^dxrU<^ 4wjtiei
uo QP3So(j鈥楪- l/reo u> covub, bohafe^u). (jjow.byoux'ct zbu偶艁UPaJ Y&艣\ajl cl'_, -\AjLl -?膯 cW
'boSiapipywu \aeopvu^cK c臋JLK , 贸uU-KACtUwe. o.-
/yu^cK -644v. obyreSbye
| ra;UjC<lln>y\C
l>o p?AlAi' rY艢X -\o . GzAtWt.1* TU^艁
膯)bvUA YVUA& iydZoymOCj艂l' o (lF nrodjowocl OtM
MSJOSuC - 5(Majujd ttohA/br ryj*. Z漏St膰U
Nte jp-u ywiosobouoosa臋 ^
鈻燤rw-e, 5tColcoavu.' L-ft/acki ()b ,(h/t e.
P