~r>u«cp ma/ąiKowej i finansowej przedsiębiorstwa
wskaźniki płynności są zagrożeniem utraty płynności finansowej, a więc zdolności do regulowania bieżących zobowiązań. Zbyt wysokie wskaźniki płynności mogą świadczyć o nadmiernym gromadzeniu gotówki i mogą mieć wpływ na obniżanie rentowności. Należy jednak zauważyć, że sztywna zasada oceny poziomu tych wskaźników może prowadzić niekiedy do błędnych wniosków. Aby tego uniknąć należy sięgnąć po dodatkowe informacje.
Wskaźnik bieżącej płynności fcurrent ratioj
Wskaźnik bieżącej płynności jest stosunkiem aktywów bieżących do zobowiązań bieżących. Natomiast różnicę między aktywami bieżącymi i pasywami bieżącymi definiuje się jako kapitał obrotowy netto (kapitał pracujący). Do aktywów bieżących zalicza się: zapasy, należności i roszczenia, krótkoterminowe papiery wartościowe, środki pieniężne i inne aktywa (np. rozliczenia międzyokresowe czynne). Do pasywów bieżących należą zobowiązania krótkoterminowe, płatności rat kredytów długo- i średnioterminowych przypadających na dany rok, rozliczenia międzyokresowe bierne i przychody przyszłych okresów oraz rezerwy. Wynika z tego, że wysoki wskaźnik bieżącej płynności stanowi rodzaj marginesu bezpieczeństwa dla kredytodawców udzielających kredytów krótkoterminowych.
Wielu analityków identyfikuje pojęcie wypłacalności krótkoterminowej ze wskaźnikiem bieżącej płynności. Jest on miernikiem zdolności firmy do spłaty wymagalnych zobowiązań ze środków, które będą na to przeznaczone w trakcie normalnego funkcjonowania firmy.
Wskaźnik bieżącej płynności oblicza się według wzoru:
Wskaźnik bieżącej płynności =
i
gdzie:
AB - aktywa bieżące (majątek obrotowy),
PB - pasywa bieżące (zobowiązania i płatności krótkoterminowe).
Obliczenie wskaźnika bieżącej płynności firmy Alfa wygląda następująco:
Wskaźnik bieżącej płynności
73,4 + 4,4
2,9 + 6,0+28,5 + 2,1
77,8
39,5
1,97
i
Założymy ponadto, że w roku poprzednim wskaźnik ten wyniósł 1,89 a średnia dla branży firmy Alfa = 2
Wskaźnik bieżącej płynności powinien być większy od 1 (pożądany 1,5 - 2). W przedstawionym przykładzie wskaźnik bieżącej płynności uległ poprawie i wynosi 1,97. Utrzymuje się na nieco niższym poziomie od średniego wskaźnika w branży. Należy zauważyć, że z bilansu firmy Alfa do zobowiązań krótkoterminowych zaliczono: kredyt krótkoterminowy, płatności bieżące, rozliczenia międzyokresowe oraz rezerwy.
Wskaźnik bieżącej płynności nie powinien być zbyt wysoki (np. powyżej 3), ponieważ oznacza to, że firma nie wykorzystuje efektywnie swoich aktywów, co przyczynia się do obniżenia rentowności. Niski wskaźnik oznacza natomiast, że firma może nie posiadać wystarczających zasobów gotówkowych do regulowania krótkoterminowych zobowiązań i uzależnia ich regulowanie od bieżącego napływu gotówki ze sprzedaży.
Wskaźnik podwyższonej płynności
Wskaźnik podwyższonej płynności, określany często jako wskaźnik „szybki” (quick ratió) lub „kwaśny test” (acid - test) jest obliczany tak jak wskaźnik poprzedni, ale po uprzednim odjęciu zapasów i rozliczeń międzyokresowych czynnych (na przykład kosztów ubezpieczenia na przyszły rok). Zapasy, jako najmniej płynny składnik majątku obrotowego nie są traktowane, jako źródło gotówki do natychmiastowego regulowania zobowiązań bieżących. Podobnie jest z poniesionymi już wydatkami dotyczącymi przyszłych okresów.
Wskaźnik podwyższonej płynności oblicza się na podstawie wzoru:
AB — Z — R
Wskaźnik podwyższonej płynności =-—-
gdzie:
Z - zapasy,
Rmc - rozliczenia międzyokresowe czynne.
W roku bieżącym wskaźnik podwyższonej płynności dla firmy Alfa wynosi:
. • , , . 77,8-51,0-4,4 22,4
Wskaźnik podwyższonej płynności = —----— = —i- = 0 57
39,5 39,5
207