Cfsary II .Uiila
Ponieważ analiza krwi obwodowej może być źródłem wielu informacji 0 stanie badanego pacjenta, a niekiedy umożliwia wręcz wnioskowanie i prę. gnozę dalszego przebiegu choroby, komórki krwi stanowią najczęstszy materiał badawczy stosowany w cytometrii przepływowej. Reakcję inmuino-cytoehemiczną przeprowadza się z reguły metodą bezpośrednią, wykorzystując zawiesinę komórek oraz dwa lub więcej przeciwciał skierowanych przeciwko badanym antygenom na powierzchni komórek. Stosuje się zazwyczaj dwa lub więcej przeciwciał znakowanych różnymi fluorolorami oraz skierowanych przeciwko różnym antygenom powierzchniowym. Często flu-orocliromy dobiera się tak. aby można je było wzbudzać światłem laserowym o tej samej długości fali. Najpopularniejszym układem są takie znaczniki fluorescencyjne, jak izotiocyjanian fluoresceiny (FITC) oraz fikoerytryna (PE), emitujące odpowiednio przy długościach fali 520 nm i 580 run. Na rys. 6.1.-6.4 przedstawiono przykładowe cytogramy dla krwi pełnej oraz dla płytek krwi w zestawieniach:
i zależności wielkości obiektów (FSC) od ich ziarnistości (SSC) dla nieuszkodzonych płytek oraz dla płytek uszkodzonych w wyniku 1-godzinnego mieszania krwi pełnej na mieszadle rotacyjnym,
I zależności natężenia fluorescencji komórek znakowanych przeciwciałami skierowanymi przeciw glikoproteinie GPIIIa receptora dla fibrynogenu (CD61-FITC) oraz fluorescencji pochodzącej od przeciwciał skierowanych przeciw glikoproteinie GMP-140 (marker aktywacji płytek) (CD62-PE),
- zależności natężenia fluorescencji komórek znakowanych przeciwciałami skierowanymi przeciw glikoproteinie GPIIIa receptora dla fibrynogenu (CD61-FITC) oraz fluorescencji pochodzącej od przeciwciał skierowanych przeciw podjednostce a glikoproteiny Ib (podjednostka receptora dla czynnika von Willebrand’a, CD42b-PE).
I