Foto2470

58 I IMdsIawy uru)dtAiifa kiyąysoWGgt)

4)    planowane miejsce i czas rozpoczęcia przewozu,

5)    planowaną trasę przewozu,

6)    odpowiednio imię, nazwisko i miejsce zamieszkania albo nazwę i siedzibę oraz adres przewoźnika, nadawcy i odbiorcy towaru.

Z uwagi na fakt, iż bezpośrednim „wykonawcą” przepisów o transporcie drogowym towarów niebezpiecznych jest przewoźnik dokonującj^prze-wozu tych towarów, dla zapewnienia bezpieczeństwa takich operacji transu portowych sprawuje się nad nimi ścisły nadzór, który zgodnie z art. 20 Ustawy o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz.U. Nr 199, poz. 1671) wykonuje wojewoda. W imieniu wojewody kontroli przewozili [drogowego towarów niebezpiecznych oraz wymagań związanych z tym przewozem, zgodnie z art. 29, ust. 1 cytowanej ustawy, są uprawniehml) inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego; 2) funkcjonariusze Państwowej Straży Pożarnej; 3) policjanci; 4) funkcjonariusze Straży Granicznej! 5) inspektorzy Państwowej Inspekcji Pracy; 6) funkcjonariusze służby celnej; 7) żołnierze Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organów porządkowych; 8) uprawnieni pracownicy Państwowej Agencji Atomistykiy 9) uprawnieni pracownicy Transportowego Dozoru; 10) uprawnieni ;m*a-cownicy Inspekcji Ochrony Środowiska; 11) uprawnieni pracownićylza-rządów dróg.

W związku z narastającą falą ogólnoświatowego terroryzmu i doskonale zorganizowanych grup terrorystycznych ADR 2005 wprowadza-m.in. wymagania w zakresie ochrony ładunku, których celem jest zminimalizcS winie ryzyka związanego z użyciem towarów niebezpiecznychldo umyślnych działań przestępczych wymierzonych przeciwko porządkowi publicz-nemu, a w szczególności kradzieży środków transportu przewożącycjąto-wary niebezpieczne, kradzieży towarów niebezpiecznych i nielegalne|ft|ch użycia oraz zamachów na środki transportu, np. zaparkowane pojazdy. Od 2005 r. w transporcie towarów niebezpiecznych wyróżnia się specjalni grupę towarów, tzw. dużego ryzyka. Są to towary, które mogą być użyte w celach terrorystycznych lub niezgodnie z ich przeznaczeniem. Można do nich zaliczyć materiały i przedmioty wybuchowe, trujące, palne lub zakaźne. Przy ich przewozie muszą być stosowane specjalne procedury. Przewoźnik jest zobowiązany do opracowania i wdrożenia Planu Ochrony Towarów Niebezpiecznych Dużego Ryzyka, zgodnego z przepisami! ADR-i R1D. Ochrona oznacza środki ostrożności podejmowane w celu zminimąl lizowania ryzyka kradzieży towarów niebezpiecznych lub zamachórona środki transportu, prowadzące do zminimalizowania zagrożenia ludzi, mienia lub środowiska. Ochrona ładunku powinna być realizowana przez wszystkich uczestników przewozu, ze szczególnym wskazaniem nadawetfj

i przewoźnika. Działania w tej sferze powinny obejmować rozwijanie ogólnych i szczególnych środków bezpieczeństwa wobec towarów dużego ryzyka, takich jak identyfikacja kierowcy i przewoźnika przez nadawcę oraz ochrona miejsc załadunku, składowania i rozładunku, systematyczne kontrole osób i instytucji transportowych, a także szkolenie osób zaangażowanych w transport towarów niebezpiecznych.

1.1.6. Zakres i cel rozpoznawania zagrożeń

^Dzisiejsze zagrożenia, rozwijające się w sferach politycznej, społecznej, gospodarczej, etnicznej, ekologicznej, ideologicznej, wojskowej i innych, wspierane techniką, uzyskują zupełnie nową jakość, trzeba wykrywać, poznawać i badać, bo tego wymaga sprawność zarządzania kryzysowego. Rozpoznanie występujących zagrożeń pozwala zdefiniować obszary (dziedziny), które wiążą się z największym ryzykiem występowania klęsk żywiołowych czy awarii technicznych i jest podstawą planowania działań prewencyjnych i profilaktycznych. Przede wszystkim chodzi o możliwie precyzyjną identyfikację, systematyzację, ocenę i wartościowanie zagrożeń jako pierwotnych przesłanek inicjujących każdą sytuację zagrażającą, Mora niekontrolowana przekształca się w sytuację kryzysową. Szczegółowa ocena z jasno wyartykułowanymi wnioskami może być podstawą tworzenia programów utrzymania i poprawy bez-ey ^czeństwa.

1.1.6.1. Analiza zagrożeń kryzysowych

Identyfikacja zagrożeń, Móre mogą wystąpić na terenie zabezpieczanego obszaru (najczęściej obszar gminy, powiatu, województwa), jest podstawowym czynnikiem wpływającym na projektowanie i przygotowanie struMur zarządzania kryzysowego. Przykładowo na szczeblu powiatu zaobserwować można występowanie bardzo wielu zagrożeń. Do jednostek administracyjnych powiatu napływają wszelMe informacje dotyczące stanu bezpieczeństwa i wówczas w rozpoznawaniu zagrożeń istotne są odpowiedzi na cztery główne problemy-pytania.

Pierwszy problem dotyczy ustalenia zbioru możliwych zdarzeń, zaliczanych do współczesnych zagrożeń o charaMerze kryzysowym, które mogą wystąpić na terenie danej jednostlci administracyjnej, a wymagających bezpośredniego udziału organu władzy, np. gwałtowne, niespodziewane klęski bądź katastrofy stwarzające zagrożenie dla życia i zdrowia oraz mienia ludności, wywołane siłami natury, działaniami człowieka,