Bogdan Kosowski
• niewielkim «k.rvscu» dwartości instytucji państwowych,
• niskim poziomem kapitału społecznego ocaa po/jr^aclowa akt\Avnośc obywatelska, która obejmuje:
• niewielka liczbę i nie zawsze wysoka jakość działania oiyanizacii pozarządowych w stosunku do potencjału Polski.
• słaba kondycją finansowa — niski udział środków publicznych w budżetach organizacji,
• trudności z tworzeniem wspólnej reprezentacji pozarządowej,
• przepadki łamania przez organizacje standardów samore-gulacyjnych i etycznych,
• ruska kulturę organizacyjną sektora, przejawiającą się w braku planowania strategicznego i braku wiedzy, mających wpływ na jego funkcjonowanie, np. zasad finanso wo-podatkowych.
Po stronie szans wymienić można między innymi:
• względnie dużą liczbę osób zainteresowanych udziałem w wolontariacie,
• stopniowy wzrost liczby organizacji pozarządowych,
• ustrojową zmianę alokacji środków publicznych w zakresie dostępu do nich organizacji pozarządowych i szansę znacznego zasilenia sektora z funduszy europejskich,
• funkcjonowanie sektora w otoczeniu instytucjonalnym UE,
na zagrożenia wpływają takie czynniki jak:
• nastawienie wielu samorządów, przejawiające się w niechęci uznania organizacji pozarządowych za równoprawnego partnera w procesie zarządzania społecznościami lokalnymi i regionalnymi,
• układy klienteli styczne sektora w relacjach z przedstawicielami instytucji państwa,
• tworzące się zjawisko woligarchizacji".
Organizacje pozarządowe są ważnym elementem struktury państwa i swoją postawą oddziałują na pozostałe sektory. Zasięg ich działania jest bardzo rozbudowany i obejmuje wiele sfer życia publicznego, przez co mają wpływ na kształtowanie demokracji. Stwarzają obywatelom możliwość kreowania rzeczywistości poprzez aktywne uczestnictwo w działaniach, które przyczyniły się do uratowania niejednego życia, poprawę stanu zdrowia czy też standardu życia. Ich potencjał wzrasta z każdym rokiem, a ludzie zaczęli dostrzegać wpływ tego sektora na ich życie. Niestety rozwój tych organizacji jest hamowany szeregiem barier. Mimo funkcjonującej ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie w wielu przypadkach nieścisłości w regulacjach prawnych, dotyczące współpracy sektora administracji publicznej z sektorem pozarządowym, nie pozwalają na sprawne i skuteczne reagowanie na rodzące się potrzeby społeczeństwa. Na stan taki wpływa również brak bazowych unormowań prawnych w zakresie zarządzania kryzysowego oraz krajowego systemu ratowniczego, w których to można byłoby przewidzieć udział niezbędnych organizacji pozarządowych na zasadach podobnych, na jakich funkcjonuje w Krajowym systemie ratowniczo-gaśniczym Stowarzyszenie Ochotnicza Straż Pożarna.
Ponadto organizacje trzeciego sektora nie mają jeszcze sprzyjających warunków w zakresie pozyskiwania środków finansowych na prowadzoną działalność. Zdobywanie funduszy to dla wielu organizacji olbrzymi problem, pochłaniający wiele czasu i zaangażowania się wielu osób. W przypadku wyeliminowania takich problemów cenny czas nie byłby marnowany, lecz wykorzystywany na merytoryczną realizacje zadań. Dużym problemem jest także brak zaufania społecznego do tych instytucji i do tego, czym się te instytucje zajmują. Jest to jednak już