Matlnn CMtliaKJiyh
Kulturo bezpieczeństwa w sytuacjach kryzysowych
\YK?d*ił IM tettktl feulluiY Ite/piw/ehstwa lOżnyrh podltllo H I ftyititoMY (wWMWlrtyth i lu$lyUH|iMtiilitym l,H»/e być |||||| t&tlliYiH j$Kł$$j&tft Mfttihti MW/ elehiehUMtt fl»/U
flUtUWj
fiMWStfftnlft Mdilją UVY*t|4V W kfir4V*M tcaMmMttydt toku ^Mwi*»K*ł sfplt^fcR® Klflwfoku po iw kh myMrim /n^wA-,nivbi lub - wąsko mysląt p Okit -■ ^jawtdui ocąatywoui 9 w **krainyvh przypadkach | ^fctwtek* Afiw | nlM$tiyeiełskteł Nip można wykluczyć, żc w śwktdufttuM irctczącoj Kfyk-i obywateli w na*/yut kraju du-g|§|§j$ wądoc i dKfttiywfH** myślenie u kry/yMch, tw nip niu-| *iX4)pc psdejMktwaiwu prze/ nich aktywności służącej zmianom w wynwaizc peratnalnym i strukturalnym, szczególnie wtedy, Medy wymaga tu ryzyka IX» retorycznych należy więc pytonie, i-zy *>pł4yjo lu i^wtijitwi danego podmiotu op/ kumu* kwantu pr/e* niego rożnego rud/aju zasobów (mentalnych, organwaiYkiyęh * (lutcfkłtnychk niezbędnych ilu radzenia so-bp w >yuu*.kth kryzysowych.
S|W\ik/mm nnkticiii iiKim^ohd, którego waitu-k’ uwi-vhvznu »vr napwytaznką w sytuacjach kryzysowych. jest kultura bezpKe/rtWwa Między innymi spełnia ona funkcje regulacyjną I odtricdcmu w trzech Wspomnianych wyżej rodzajów aasulww imcniałnyck <#gan«acyjnyvh i materialnych). Stwarza to dn zgodne warunki vtta rurYskiwaniu przez podmiot efektu systemów egu** i symtgir*, tak ważnych w procesie kumulowania tMmjalu, ak? takie istotnych Ula $t^\\mego, skutecznego i dektywnejso wykorzystania tego potencjału w różnych sytu,r cweh kryzysowych, Ux>wiadvwnic wykazuje. że w praktyce jest 11S ruinie.
p| ^tkk*v*A, iHiwkiii c*» kkk
,/jes?ęty Nssukłw AOtr 2om, w filii
* l«k Ktzy^wwski, O j**istamKb kfenrnuuiii p^»i£ih'0tMf hsh ;tt.
Refleksjo ogólno
Jak [u* wspomniano, zainteresowanie kultura bezpieczeństwa wzrasta - zarówno wśród badaczy problemów bezpieczeństwa. jak i wśród praktyków. Pojęcie kultura bezpieczeń-M\va i odpowiadające mu zjawisko społeczne są różnie rozumiane I opisywane*
Analiza wielu definicji kultury w odniesieniu do bezpieczeństwa pozwala zauważyć, że w większości z nich pojawiają się trzy wymieniane wyżej elementy najogólniej rozumianej rzeczywistości, tzn. a) sfera kultury' mentalnej, świadomościowej, duchowej, b) sfera kultury materialnej oraz — coraz bardziej w ostatnich lalach doceniana — c) sfera kultury organizacyjnej. Są to zarazem trzy najogólniej traktowane sfery aktywności człowieka, odnoszące się również do najszerzej rozumianego Środowiska bezpieczeństwa. Dynamiczne i trudno przewidywalne zmiany tego środowiska coraz częściej budzą nie tylko zakłopotanie i niepokój filozofów* i polityków , ale także profesjonalnych służb poczuwających się do szczególnej odpowiedzialności za różne sfery* lx'zpieczeństw*a.
Myśląc o zmianach środowiska bezpieczeństwa oraz roli w nim pojedynczego człowieka i innych podmiotów, tnu.lno
'* K, Malinowski Uvil.t, Kultunt :***Łsł{a* hx A>Kv
i ir Aihm irtĄ Korań 20lVk R, StiKlwtski, Atn^fKiHh* hc^it\'-2t**isfi«v*N r s\tt*.Kn a<t*ł\v:V#}Ki kett(*stw$j lub featabt&aHew* lwi K, iiwU
Ofa&i&k H' syhuHji buhtnu\^\\ hłMWij»*<V. I\wmn
<SXU, s, 4^1; M, t^U,uvnk, ,Sfx»/t\'Wł,s#w\ł ł ł »m/>ncf'♦wic
«v/ hułbny «ś> kultury' lwi ł^tpk\'
s«n» Matwtotly ,ł*,«inę»t* n>l*>ćsyi XI utttiburfrul-
sHąjrr %j*ts<>bi Sr\ jcrh*ih zntyt<' tte&Stóu^TftSzyu JkW W^rs^twa ,2001; M IX' śbie^k. ŻVsiv«y»łcfe »ń» mzuktiuti u tfulrursr lrćsf*b\.zviistu\i, oJuhruft «hnmmy i tuzuj^uutwb rYkujruh mfcvfcv l>csi>k\:z&ts*hyw i o/mwMtw&f, .PiKlI.iskk' J?«szyty IV«Utgogk «iK',‘ 2001, nr