Jan Wojnarowski
Pozamilitarne sytuacje kryzysowe mają charakter wieloaspektowy; są i reguły nieprzewidywalne, dlatego mogą wystąpić w dowolnym miejscu i czasie. W zasadzie z;iwsze sytuacjom tym towarzyszy zjawisko zaskoczenia. W celu przygotowania do realizaqi zadań niezbędne jest:
* posiadanie sprawnego systemu rozpoznania i ciągle monitorowanie sytuacji w ramach działalności bieżącej oraz skupienie wysiłku na rozpoznaniu symptomów' powstania zagrożenia atakami terrorystycznymi lub klęsk żywio-
• sJowyćh;
• posiadanie sprawnego systemu wczesnego ostrzegania ^pgląrmowania o zagrożeniach;
• posiadanie sprawnego systemu reagowania na zaistniałe : zagrożenia;
• utrzymywanie w stałej gotowości do użycia sił do realizacji zadań reagowania na pozamilitarne zagrożenia na terenie kraju;
|: prowadzenie ścisłej współpracy elementów Systemu Reagowania Kryzysowego z innymi elementami układu militarnego i pozamilitarnego.
H zakresie likwidacji skutków sytuacji kryzysowej ważne jest, aby w sposób efektywny i ekonomiczny utyć niezbędną ilość sil i środków, wynikającą ze skali zagrożenia. Jednakże ważniejsza jest bieżąca działalność w zakresie zapobiegania sy-tuacjom kryzysowym. Aby to osiągnąć, należy:
i uświadamiać stanom osobowym Jednostek wojskowych możliwe rodzaje zagrożeń, ich źródła ( przewidywane skutki, a także kształtować pożądane zachowania i reakcje; i posiadać aktualne plany orazjpEzygotowane siły i środki do podjęcia natychmiastowych działań ochronno-obron-nych, ratowniczych i wspierających;
| monitorować i na bieżąco oceniać sytuację w kraju oraz w otoczeniu państwa;
• zapewniać wymianę informacji i koordynację wykonania zadań z odpowiednimi instytucjami innych podmiotów
1 układu pozamilitarnego;
• utrzymywać w stałej gotowości system ostrzegania i alarmowania stanów osobowych jednostek wojskowych;
• aktywować wybrane elementy systemu kierowania reagowaniem kryzysowym.
W sytuacji zagrożenia należy:
• monitorować i na bieżąco oceniać sytuację,
• zapewniać wymianę informacji z odpowiednimi instytucjami układu militarnego i pozamilitarnego,
| ostrzegać i alarmować stany osobowe jednostek wojsko-I wych,
• przygotować niezbędne siły i środki do użycia,
I przystąpić do przeciwdziałania sytuacjom kryzysowym we współdziałaniu z innymi siłami,
• koordynować działania oddziałów sił zbrojnych w opera-cjt kryzysowej,
| reagować na narastanie sytuacji kryzysowej i kierować do akcji kolejne siły i środki,
| zachować ciągłość realizacji zadań,
| wprowadzać odpowiednie stopnie gotowości dla jednostek wojskowych.
Ostatni etap w reagowaniu na sytuację kryzysową to usuwanie skutków tej sytuacji. Należy wtedy:
I koordynować działania oddziałów zaangażowanych w likwidację skutków sytuacji kryzysowej, i dokonywać rotacji sił, zachowując ciągłość zadań,
• utrzymywać współpracę z odpowiednimi międzynarodowymi organami,
| tworzyć warunki do opanowania sytuacji,
323