o homogenicznym przedmiocie działania są usytuowane w pewnym oddaleniu od siebie, to mogą funkcjonować jako monopole, zmierzające do podwyższania poziomu cen. Podwyższanie poziomu cen w jednakowym stopniu przez oba zakłady usługowe nie podważa ich sytuacji monopolistycznych. Jednakże gdy zakłady usługowe A i B zwiększają poziom cen w zróżnicowanym stopniu, to mogą się stać konkurentami.
Jeżeli zakład usługowy A, działający w siedzibie nabywcy, podwyższa cenę za usługę do 100 jednostek, a zakład usługowy B, działający poza siedzibą nabywcy, do 60 jednostek, to o pojawieniu się między nimi konkurencji monopolistycznej decyduje wielkość kosztów transportu między zakładami usługowymi A i B. Zakład usługowy B może być konkurentem zakładu usługowego A, gdy ponoszone przez nabywców koszty transportu do zakładu usługowego B kształtują się poniżej 40 jednostek, a więc gdy jest spełniony warunek:
cena za usługę zakładu A > cena za usługę zakładu B + koszty transportu.
Przykład ten wskazuje, że między zakładami usługowymi A i B może się pojawić konkurencja monopolistyczna, ale zanim to nastąpi, zakład usługowy A jako monopolista dysponuje dużą swmbodą w' zakresie zmian cen.
Drugi kierunek poszukiwania interpretacji konkurencji monopolistycznej, nawiązujący do rywalizacji między monopolistami, jest oparty na idei konkurencji między sprzedawcami o zasoby pieniężne nabywców. Sprzedawcy jako monopoliści działają w' różnych segmentach rynku oraz oferują produkty, które nie mają substytutów1. Nabywcy swobodnie gospodarują ograniczonymi zasobami pieniężnymi, które mogą być przeznaczone na zakup różnych produktów lub usług. Jeżeli nabywcy, dysponując danymi zasobami pieniężnymi, przeznaczają je w większej ilości na zakup produktu oferowanego przez monopolistę A, to mogą je przeznaczyć w mniejszej ilości na zakup produktu oferowanego przez monopolistę B. W zależności od kierunku wydatkowania ograniczonych zasobów7 pieniężnych nabywcy kreują więc konkurencję między monopolistami A i B.
Tego typu interpretacja konkurencji monopolistycznej między sprzedawcami oznacza, że:
— jest ona kreowana nie przez sprzedawców, lecz przez nabywców,
— popyt nabywców może być w pełni mobilny, niezależnie od struktury i hierarchii potrzeb nabywców (konsumenci) oraz technologii wytwarzania (producenci jako nabywcy).
Interpretacja konkurencji monopolistycznej, oparta na idei rywalizacji między sprzedawcami o zasoby pieniężne nabywców, jest sprzeczna z klasycznym mechanizmem procesów konkurencyjnych na rynku. Wynikałoby z niej bowiem, że nie ma na rynku innych sytuacji oraz innych procesów niż konkurencyjne, co jest sprzeczne z realiami współczesnego życia gospodarczego.
Konkurencja oligopolistyczna jest związana bezpośrednio z istnieniem oligopolu, a więc takiej formy rynku, która jest usytuowana między krańcowymi układami stosunków rynkowych, reprezentowanymi przez monopol i polipol. Sprzedawca, który uczestniczy w konkurencji oligopolistycznej, funkcjonuje zawsze, w przeciwieństwie do monopolisty, w otoczeniu konkurencyjnym. Z kolei w przeciwieństwie do polipolisty może on wywierać skuteczny wpływ na to otoczenie, a więc na postępowanie innych sprzedawców, będących jego konkurentami.
Mechanizm konkurencji oligopolistycznej pojawia się przede wszystkim wówczas, gdy:
— w danym segmencie rynku istnieje mała liczba sprzedawców,
— sprzedawcy mają stosunkowo duży udział w ogólnej wielkości podaży, tworząc jej oligopolistyczną strukturę,
— dostęp do rynku dla nowych sprzedawców jest ograniczony,
— rynek charakteryzuje stosunkowo wysoki stopień przejrzystości, chociaż zróżnicowany w poszczególnych segmentach.
285