geofiza3

Test 05

Główną, składową siły ciężkości jest mU (i).

Maksymalną wartość na powierzchni Ziemi sił* odśrodkowi osiąga na (2)

Natężenie pola grawitacyjnego w danym punkcie zależy od rozkładu (3) i    _c:~?.

wytwarzającego pole.

W każdym punkcie powierzchni (4) siła ciężkości icsi do nici prostopadła.

Przecięcie powierzchni elipsoid) CUuraut płaszczyzną zawierającą oś obrotu Ziemi due ($) Odchylenia geoidy od pt/yjyu-i powierzchni odniesienia, zwane (6).

Teoretyczna wartość siły ciężkości na powierzchni odniesienia nosi nazwę (7). Anomalie sth ciężkości odzwierciedlają (E) wnętrza Ziemi

Przykładem współczesnych pomiarów wykorzystujących (9) jest przyrząd z zastosowaniem pryzmatów, lasera i interferometru Micheisona

Wariacje ziemskiego pola siły ciężko ^ i wywołane (10) wywołują nie tylko przypływy mórz i oceanów, ale również atmosfery i siak < skorupy tumskiej.

Kąt pomiędzy wektorem składowej poziomet a wektorem całkowitego natężenia pola geomagnetycznego to (U) Krótkookresowe regularne zmiany pola geomagnetycznego o różnym przebiegu w czasie i rożnych amplitudach stanowią (12). Powstawanie zaburzeń przypisuje się oddziaływaniu (13) z polem geomagnetycznym.

Dział geomagnetyzmu hadąjący (14) skał powstające w polu geomagnetycznym w minionych okiesach geologicznych nazwano paleomagnetyzmem. W większości przypadków naturalna pozostałość magnetyczna skał spowodowana jest (15).

Datowanie skal metodami (16) pozwoliło na precyzyjne umiejscowienie w czasie okresów o normalnej i odwrotnej poUrootci pola magnetycznego Ziemi.

Promienie fal sejsmicznych wybiegają pozornie z jednego punktu zwanego (\7).

partu skorupy,

palcntecic ośrodka    ,_»_    __

Przy opracowaniu materiałów makroscjttnicznych jakiegoś trzęsienia %vy ies się mapach linie Jednakowej (20) izoscjsty.    . _ - _v

Ma^mifudę oblicza się na podstawie znajomości (21) ruchu gruntu, dominującego (Ii) lali, odległości kątowej wstrząsu od miejsca rejestracji, głębokości ogniska oraz. vAaścVwośc\ rejestrowanych żal. Skalamy moment sejsmiczny Mo może być wyrażony przy pomoof rozmiarów i (23) O płaszczyzny uskoku;

F*rę*Jkt>Sć kulistej żali podłur.nmj wynosi I    j    ~ —~    gdzie’.    "X. — (14), p -(IS)

.    Np

i'.' «._||m |_j^<,’^r/‘^c nf^C' Z^run*^cz»«* ^wc vvnęir/.u /icmi powodują powstanie (16) (a\ ę>pręvys\> cV, V’¹ r% *"    jeat znacznie (27) niż fal objętościowyćb

^/y* - * f&rtu ^/-Dniach wyróżni*

S^w/sj ■^v», tym bardziej opo/nionc i&ciĄgjasc- Mohorovicica def}

W rejonie uskoku San Andreas tr/ęsicn.a ziemi powtarzają się, zarówno w prwszloici jak i obecnie Analiza trzęsień i pomiarów geodezyjnych i geofizycznych tego regionu zapoczątkowała teorie (18) Według te, teorii na skutek względnych P^umęis^e^ch narasta naprężenie sprężyste, które po przekroczeniu (19) skal powoduje

kolejne impulsy pochodzące od fa\\ poćX\x7wt\ V ora im większa jest (2E).

,    ,,    ,, tnitije się jako powierzchnię oddzielającą skonnę zieru^ia

nszczan* kto raj prędkość fali (29) wzraati mm {31} obejmuj*

:zynające się na głębokości V\^J

skorupę i nąjwyższą część płaszcza — powyżej ([y2-V fC się ZH (34) ^P° ^{r n,C dan}y^cłl jądro (33), zaczynające s\ę na gj

modd budowy ^WnV*t sn '/letni PREM publikowany jest jsko tsbV\ce n

gwałtownie do wartości między 1 .6 i%.6(1

(35), gęstość L modułó

^w &prę&yafttych i tłumienia fal, ciśnienia^ tva.\ą2jcx\\a ^\Ys