Geografia turyzmu6

.“i. Zasoby i walory turystyczne

średnia grubość pokrywy śnic/nej, charakter dnłrgu, iwłouceznicnie, za-chmurzenie, wilgotność, lie/.bu dni bezwietrznych lub / wini rem, przewalaj uey kierunek wiatrów, /.ani oczy iw zenie jh iwie bzu).

• s/.ata roślinna (m.in. powici/i lima lasów i użytków zielonych, typ siedlisku i skład gatunkowy, stopień /.nisze/emu), kola poszczególnych elementów stodnwisku przyrodniczego w ocenie atrak-i ypiości turystycznej danego obszaru jest w dużym stopniu zależna od preferencji imyslów. T. Bartkowski [1975) w opracowaniu dotyczącym byłego województwa koszalińskiego (w granicach jeszcze sprzed 1975 r.) główny nacisk położył np. na analizę warunków topoklimatycznych. Jednak liczne badania dowodzą, że szczególnie istotne znaczenie ma urozmaicone ukształtowanie terenu, łagodny klimat, oluriiość wód powierzchniowych i występowanie szaty roślinnej. Rzadko jednak imystów przyciąga tylko jeden z komponentów środowiska. Według N.S. Miro-menki i I.T. Twierdochlebowa [1981] ważnym kryterium wyboru miejsca wypo-• zynku jest kontrastowość krajobrazu przyrodniczego, traktowanego jako zespół lo/norodnych czynników. Podobnego zdania jest M. Kistowski [1993], A. Krzy-mowska-Kostrowicka [1991, 1993], J. Warszyńska [1974] i in. Należy w tym miej-m n wspomnieć, że również W. Christaller [1964, 103, 105], wyjaśniając kierunki wyjazdów turystycznych, podkreślał szczególną rolę krajobrazu. W ocenie brytyjskiego badacza D.L. Lintona [1968] szczególnie atrakcyjny jest krajobraz górski iK punktów) i wyżynno-górski (6 punktów), a najmniej pagórkowaty (2 punkty) i ni/inny (0 punktów)¹.

I tiliflu 4. Punktacja krajobrazów ze względu na ich kontrastowość

	Elementy krajobrazu	Liczba punktów
Lim	' woda j	^: :^:b* U
Liw (pole) - woda
Lim	łąka (pole)	3-
Z.urośla - łąka (pole)		^{1 L}:„:
Lim	zarośla	-i:. MEWB
l'olc	- łąka	i

N.S. Mironienko, l.T. Twierdochiebow [1981],

Właśnie urozmaicony krajobraz sprawia, że od końca XVIII w. do szczegół nic często odwiedzanych przez turystów obszarów należą góry (wcześniej góry były spostrzegane jako coś groźnego, a nawet odpychającego, dopiero litcrudiiu u analityczna zwróciła uwagę na walory estetyczne krajobrazu górskiego). Począł ki iwo dotyczyło to głównie Alp, Pirenejów oraz Karpat, aby z czasem objąć Koi 11vIlory, Kaukaz, Wielkie Góry Wododziałowe, Andy, Himalaje i inne góry światu. Ptawdziwy rozwój turystyki w górach nastąpił jednak dopiero w ostatnich kilku nustu latach, w związku z rozwojem motoryzacji i transportu lotniczego, oraz dzięki rozbudowie w rejonach górskich sieci drogowej i lotnisk | Barker 1982, Price 1992|. Niezwykle ważnym czynnikiem decydującym o rozwoju turystyki w górach

!>.!.. Union [IW>K| mmli kmjnbm/ wyfymiy im ^ pimkiow, u wyNoi/y/.nnwy na 1 punkly,