g┬▒siorowski010

wzdłuż osi poprzecznej. Gdy człowiek ma wzrok skierowany przed siebie, oś ta jest ustawiona mniej więcej czołowo w średnim położeniu stawu (ryc. 175).

Torebki stawowe są cienkie i luźne, przyczepiają się do brzegów powierzchni stawowych i wszystkie cztery obejmują niewielkie jamy stawowe.

Wiązadła i błony wzmacniające stawy szczytowo-obrotowe są następujące:

Wiązadło krzyżowe kręgu szczytowego—Uioa&cntum cruciforme crInutis) składa się z dwóch części: poziomej i pionowej, ułożonych w Kształcie krzyża. Część pozioma, silniejsza — wieża dl o poprzeczne kręgu szczy_tfiAW£.gxi_<lipnmcntum transyersinn ayan-rs) — icsLiolpiaskie wiezadło utrzymujące ząb w jego prawidłowym położeniu. Rozpoczyna się ono na powierzchni przyśrodkowej części boczne! kręgu szczytowego jednej strony : kończy się na odpowiedniej powierzchni strony drugiej. Wiązadło to przylega do zęba od tyłu i ma małą powierzchnię stawową, pokrytą chrząstką. Powierzchnia ta wraz 7. powierzchnią stawową tylną na zębie tworzy wspomniany staw szczytowo-obrotowy pośrodkowy tylny. Od wiązadła poprzecznego ku górze i ku dołowi w płaszczyźnie pośrodkowej odchodzą pasma więza-dłowe, tworząc część pionową wiązadła krzyżowego, _tzw. pączki u o d 1 a ż r.e (fascicułi łimaitudinutes): pęczk: górne przyczepiają się dm j rzedniego brzegu otworu wielkiego kości potylicznej, dolne, słabsze dtTlyinef powierzchni trzonu kręgu obrotowego (ryc. 1 “ 1. 172).

Tut^rcu/um antonus ■H-sntis

Ryc. 171 Kręg szczytowy i obrotowy z wiązadłami. Widok z góry.

Wiązadło jyięiŁdiuika_ząha-iLigumentum aptcis demis), cienkie. okrągłe, leży w płaszczyźnie pośrodkowej ciała do przodu od wiązadła krzyżowego i łączy szczyt zęba z przednim brzegiem otworu wielkiego kości potylicznej Wiązadło to. mechanicznie bez znaczenia, zasługuje na uwagę, ponieważ stanowi szczątek części górnej embrionalnej struny grzbietowej

258