HPIM5128

W przypadku braku odpowiednich danych doświadczalnych należy posługiwać się wytycznymi podanymi niżej.

Określenie obciążeń maksymalnych

I) gdy w chwili załączenia napędu więzi układu są nienapięte. ale luzy mię-dzyzębne w sprzęgle są skasowane (rozruch bez obciążenia), można posługiwać się wzorem

M ma\ — M_u

Mi,-M_u

2

(1.76)

2) gdy w chwili załączania napędu więzi układu są napięte (rozruch pod obciążeniem). można posługiwać się wzorem

(1.77)

gdzie: M„_p - moment oporu (obliczeniowy) przy nominalnym obciążeniu mechanizmu (w przypadku braku możliwości określenia momentu oporu można go przyjmować równym co do wielkości momentowi znamionowemu silnika). Mi, - średni moment rozruchowy silnika, tj. wartość średnia wielkości momentu, jaki rozwija silnik w zakresie prędkości obrotowej 0+90% prędkości znamionowej, l\ i h -momenty bezwładności masy sprowadzone na wał rozpatrywanego sprzęgła, odpowiednio od strony napędu i od strony zespołu napędzanego;

3) gdy w układzie istnieje ograniczenie sił (np. przyczepność kół do jezdni), maksymalny moment wyznacza się wychodząc z wielkości tego ograniczenia. Określenie momentu równoważnego M_r:

Dla maszyn o ruchu przerywanym wartość momentu równoważnego M_c można ustalić ze schematu: rozruch - ruch ustalony - hamowanie, dla przypadku nominalnego obciążenia maszyny, według wzoru

(1.78)

gdzie: /, - czas rozruchu w s, Tp, - czas pracy cyklu w s.

(1.79)

przy czym: c - liczba cykli na godzinę, w - względny czas pracy w %.

Dla kątów odchylenia osi wałów łączonych sprzęgłem różnych od zera (a > 0°) należy skorygować wielkość przenoszonego przez sprzęgło momentu obrotowego w zależności od rzeczywistej prędkości obrotowej sprzęgła n (rys. 1.41) oraz maksymalnej prędkości obrotowej sprzęgła n_tnax, dla której określono jego moment nominalny A^hon*-

8*>*§

1.2.3. Sprzęgła podatne

1.2.3.1. Charakterystyki sprzęgieł podatnych

Połączenie silnika z maszyną roboczą powinno być sprężyste i spełniać funkcję amortyzatora nadwyżek dynamicznych lub służyć jako izolator drgań dwóch wzajemnie połączonych sprzęgłem części układu. Z drugiej strony połączenie takie nie pou inno reagować na niewielkie błędy montażowe i robocze, dotyczące przesunięcia osi łączonych wałów w dowolnej płaszczyźnie. Sprzęgła podatne mogą mieć w zależności od konstrukcji oraz cech łącznika charakterystykę M = /(«p) liniową bądź nieliniową, przy czym każda z nich może się charakteryzować tłumieniem lub jego brakiem (rys. I.42).

Charakterystyką sprężystą połączenia podatnego nazywa się funkcję M((p), opisującą zależność siły lub momentu w tym połączeniu od jego odkształcenia. W napędach maszyn typowymi nieliniowymi połączeniami podatnymi są:

I. Połączenia o charakterystykach odcinkami liniowych, a. Połączenia podatne z luzem (połączenia wypustowe, klinowe, pary kół zębatych, sprzęgła zębate - rys. 1.42a)

47