146
1.2. Założenia przestrzenne
Celem polityki kształtowania zespołów miejskich powinno być stosowanie środków jących nowemu zespołowi charakter miasta.
a) kształtowanie zespołów mieszkaniowych w sposób gwarantujący zgodność st przestrzennej ze strukturą społeczną zespołów, umożliwiający identyfikację mieszka ze swoim terytorium, określeniem jego umiejscowienia i odrębności:
- strukturalizację przestrzeni: publiczna - place, ulice, pasaże, parki, skwery (wspi w różnych skalach), osiedlowa, kolonijna, podwórkowa, prywatna (mieszkanie, os przydomowy),
- strukturalizację programu równoległą do strukturalizacji przestrzeni,
- przestrzeganie zachowania granicznych, dopuszczalnych ze względów społecznych kości elementów struktury;
b) zbliżenie programu obsługi do miejsc zamieszkania:
- dekoncentracja sieci usługowej, preferencja dla małych, zintegrowanych z zabuć mieszkaniową placówek handlu, gastronomii, rzemiosła itp., ograniczenie występc nia dużych obiektów do terenów centrów osiedli, dzielnicy, miasta;
c) zbliżenie miejsc pracy do terenów zamieszkania, wprowadzenie na tereny os.i-i śródmieść:
- miejsc pracy w placówkach nieuciążliwej produkcji i usług (preferencje dla zakła: zatrudniających kobiety i osoby niepełnosprawne);
d) różnorodność typów i form świadczenia usług, tworzenie wielofunkcyjnych ciąg: grupujących różnorodne obiekty i związane z nimi miejsca pracy.
1. W poprawnie realizowanym zespole występują, zgodnie z historycznym rozwoje-miast, dwie komplementarne siły:
- scentralizowana - kształtująca szkielet, determinująca „miejsca”, zabezpieczającŁ
(gmina) regulująca i kontrolująca rozwój „całości”, dążąca do pełnego pod
porządkowania działalności w imię interesów „całości”;
- zdecentralizowana- wieloośrodkowa, wypełniająca szkielet, realizująca określor:
(inwestor) inwestycje, dążąca do niekontrolowanego rozwoju i zabezpiecza
nia pełni potrzeb własnych z pominięciem interesu całości.
Zrównoważona gra między tymi dwoma zespołami sił stanowi o prawidłowości rozv : ju miasta.
W naszych warunkach, w sferze regulacji przestrzennych, za istotę zrównoważenia uzm. należy:
- minimum ograniczeń bezwzględnie możliwych do egzekwowania i egzekwowanych,
- maksimum swobody umożliwiającej najsprawniejszą realizację inwestycji bez niszczę nia podstawowego szkieletu całości i uprawnień, jakie posiada każdy obywatel,
- konkretna inwestycja musi w swej skali i wartości być wielokrotnie mniejsza od całośc realizowanego zespołu (minimum kilka razy).