HWScan00231

cych o długości między osiami mniejszej niż 5 m. W przenośnikach dłu-gości do 15 m zaleca się obustronnie sprzężone silnikowe napinanie wrzecionowe. Wstępne napinanie jest mierzone. Długie przenośniki, a przede wszystkim przenośniki o wymaganym dużym napięciu wstępnym i znacznych drogach napinania, jak na przykład taśma przenośnika 2 koła na

Rys. 6.20. Schemat napinania przenośnika taśmowego na maszynie podstawowej za pomocą wciągarek linowych [21]

czyniowego koparki (rys. 6.14), która ma kąt pochylenia 36° i wymaga siły wstępnego napięcia 30 T, są napinane elektrycznymi wciągarkami linowymi (rys. 6.20). Dźwigniowy człon pomiarowy 1 wbudowany w układ linowy umożliwia kontrolę napięcia taśmy.

6.4.7. Taśmy przykrywające

Koparki kołowe podsiębierne pracują przy kącie pochylenia wysięgnika urabiającego do 36°. Przy tak dużych kątach transportu przenoszenie urobku byłoby niemożliwe. Doświadczenia wykazały, że sypki materiał, jak na przykład surowy węgiel brunatny, można transportować pod kątem do 18°. W nadkładzie osiąga się kąty do 28°. Możliwe kąty wzniosu zależą od wewnętrznego kąta tarcia urobku i kąta tarcia między urobkiem a taśmą. Przy wymaganych małych kątach pochylenia konieczne jest wydłużenie wysięgnika, co komplikuje konstrukcję i sposób pracy maszyny oraz zwiększa jej ciężar. Aby tego uniknąć, stosuje się w stromych przenośnikach taśmy przykrywające o tej samej prędkości co taśma główna. Przykrywają one transportowany urobek i obciążają go swoim ciężarem oraz krążnikami dociskowymi. Usytuowanie przenośnika przykrywającego 15 na wysięgniku urabiającym jest widoczne z rys. 6.14, a sam przenośnik na rys. 6.21. Przy transporcie urobku bez takiego przenośnika dysponujemy tylko tarciem między taśmą a urobkiem. Stosując przenośnik przykrywający uzyskuje się dodatkowo tarcie między urobkiem a taśmą przenośnika przykrywającego. Urobek jest w tym przypadku ciągniony obustronnie. Wielkość kąta unoszenia zależy wtedy głównie od kąta usypu transportowanego materiału. Odgrywają tu też rolę takie wpływy, jak odkształcalność materiału pod obciążeniem krążnika dociskającego. Moc napędu przenośnika przykrywającego zależna jest od możliwego tarcia między urobkiem i taśmą. Pomiary wykazały, że udział mocy do napędu taśmy przykrywającej wynosi 20 do 35°/o całkowitej mocy napędu. Taśmy przenośników przykrywających mogą mieć przekładki z włókien sztucznych lub linek stalowych. Te ostatnie wskutek

mniejszej sztywności szczególnie się nadają do tego celu, gdyż łatwo przylegają do nieregularnych konturów warstwy urobku. Krążniki dociskane 1 stosuje się jako oponowe. Ułożyskowane są one na dźwigniach 2 i dociskane sprężynowo lub hydraulicznie. Układ dźwigniowy jest wychylny i umożliwia odchylenie krążnika, nawet przy przejściu kamieni i innych wtrąceń. Przy małych pochyłościach taśmę przykrywającą wyłącza się 1 pracuje tylko przenośnik główny. Za pomocą dźwigników hydraulicznych unosi się wtedy cały układ przenośnika przykrywającego.

6.4.8. Napędy przenośników i ich łożyskowanie

Napęd przenośników odbywa się za pomocą przekładni stożkowo-walcowych, które nie rozbudowują układu wszerz, najczęściej w układzie pokazanym na rys. 6.22. Przekładnie 1 zawieszone są na wale napędowym, a podpora 2 przenosząca moment skręcający znajduje się pod silnikiem. Uzyskuje się przez to statycznie wyznaczalnc trójpunktowe podparcie napędu. Osadzenie napędu na wale bębna wykonane jest za pomocą pierścieni rozprężnych, przeliczonych na przenoszenie 2,5-krotnego momentu silnika. Największy dotychczas wykonany napęd przenośnika na maszynie podstawowej ma moc 750 KM, a w napędzie obustronnym 1500 KM. Głównym problemem w konstrukcji tego rodzaju przekładni dużych mocy