1.TYCZENIE PROSTEJ
Jeżeli odległość między ustabilizowanymi punktami jest mniejsza niż długość taśmy mierniczej, to pomiar długości jest bardzo prosty, polega na jednokrotnym przykładaniu taśmy. Jeżeli jednak mierzony odcinek jest dłuższy niż taśma miernicza niezbędne jest wytyczanie (tyczkami) szeregu dodatkowych punktów położonych na mierzonym odcinku.
Pomiar okiem nieuzbrojonym metodą tyczenia w przód:
W tym celu należy ustawić tyczki w znanym punktach A i B ograniczających odcinek. Następnie jedna z osób mierzących staje za tyczką A i patrząc w kierunku B ustawia się tak, aby tyczki A i B się pokryły. Druga osoba z tyczką w ręku ustawia się „na oko” na linii AB między punktami A i B Pierwsza osoba ruchami ręki ustawia tę drugą aby jej tyczka pokryła się na linii wzroku z tyczkami A i B w taki sposób zostaje ustabilizowany punkt C leżący na prostej AB. Następnie podobnie postępujemy wyznaczając kolejny punkty
2.TYCZENIE PUNKTÓW POŚREDNICH NA WYZNACZONEJ WCZEŚNIEJ PROSTEJ AB ZA POMOCĄ WĘGIELNICY PRYZMATYCZNEJ
Węgielnica to najprostszy przyrząd optyczny służący do tyczenia kątów prostych . Składa się z dwóch pryzmatów ustawionych jeden nad drugim. Pryzmaty mają właściwość zmiany kierunku promienia świetlnego o 100 gradów.
Wyznaczanie punktów pośrednich: W tym celu należy ustawić tyczki w znanym punktach A i B ograniczających odcinek. Należy ustawić się tak aby w górnym pryzmacie widzieć tyczkę A, a w dolnym tyczkę B. Punkt jest na prostej AB jeżeli obraz tyczki A leży w jednej linii z obrazem tyczki B .
3.RZUTOWANIE PUNKTU C NA PROSTĄ AB