IMAG0074

w rodzimym repertuarze gotowych modeli, w które można b „przetransferować " tekst oryginału; jest on raczej gotów przełamywać rodzime konwencje

{ £he translator\n main conccra is not to look for ready-made model s in his hoinc-stoclc, into which the odginał text could be tran.sferablc; iostead he u prcpared n v iolacc thc botne convention> - ib 124 >

Jeśli literatura przekładowa zajmuje pozycją sekundami wówczas tłumacz stara się przede wszystkim skoncentrować na odnalezieniu najlepszych gotowych modeli dla obcego tekstu w wyniku czego często powstaje przekład nieadekwatny

¹ jfte aanwassr'* mam dEntt $g jr.rcawaasc wpcm fmCrng che be*c rsady-madc r 'brtmlanaaasaL itcrem# ottea usess    ar be 2atm-2Ć£qaasc tramte&or, - 125,

Przekląć, zna zdasaui E^es-Zohara charakter imtory czasy

% Tggrggarrm x ~erxz: BuszbZotucŁ Twp- cdcfuodz: X p®-

i^adn    \rjg^ ^rz_:’zzssz mz/jstissz dfcnwicwji — od gzeoczz

v asacai i    Wussctta cc x r* zaftaźeśi

■- inscmii. wft^aas^ifyTL śuksBaie    śmuczem^

— 2e eZZ3a 2dbdttssxls9 S28HCT*'; jłk -«y pezgafec-iae Isws, dr sst >ęxwitóz3 £fe katach    pr»3ae dkesttwtf iyflhwn

potaaair TyZi zaśoedt Tours pfopotsoft zaniechać aeaty ^rzskadi: per* posaecy    w Toózayu j^yorsT. czy ^chybione \

góyz każde &us@s%%mk musi ze swei flta&ry zawierać taedociągma^a ttfSC&ooe wesfiug jbyterum bykowej ekwiwalencji. Zamiast tego ioun postuluje wypracowanie modelu wyjaśniania, według którego można by wyjaśnić procesy, jakie w danym wypadku doprowadziły' do takiej, a nie innej finalnej wersja przekładu. Propozyqa ta zawiera dwa elementy bardzo oryginalne. Pierwszym z nich jest przesunięcie ak-

centu na tekst docelowy, który powinien według tej koncepcji stanowić główny, w znacznej mierze autonomiczny przedmiot badań studiów przekładoznawczych (w odróżnieniu od badań czysto porównawczych, wychodzących od tekstu wyjściowego).

Drugi ciekawy postulat Toury’ego to zradykalizowana wersja pierwszego, mianowicie przyznanie znaczącej roli poznawczej w badaniach przekładoznawczych tak zwanym pseudopczekładom. czyli tekstom „udającym" tłumaczenie z języka obcego, a faktycznie powstałym bez odwołania do jakiegokolwiek „oryginału '. Realizacja tych postulatów pozwala bowiem zdaniem Toury’ego na wy kodowanie norm, jakim podporządkowany jest tekst docelowy, które to normy' stanow ią w tej koncepcji zasadniczy punki dojścia. Przefcta-do znawstwo jako nauka empiryczna mtaloby badać śeh role ¹ prak-fg cc \ historii przekładoznawstwa. Chodzi o trzy rodzaje ncrrr.

Xmrmy wstępne ■ prdtrnmMy sorrns r dotyczą cytmóv wybo-ni tekstów do fanczoń ooz generaLr.ycst stranega ptzdtłaóc

tyczmy o ale także polityce i etykę przeor w ■tar.ym    Rrvio

zwiecie jwage. ze realizacja tego ponkaae badaeMcacgp raoeaby pizyaaeae wy jaakowo ciekawe efekty w krzach weaąź powtócicaęycŁ swegej k&frtsrower toźsamoicL podztr.ytr. na napoct cocej laśfctfg_r

cytrt wsommm. Takim laajmjcst obecwuc Poiska.

Honwy pocz^kone tmidal oonzs.i‘‘ dotyczą

t^rwmcg© kcnkietnego i^sssacza. któsy deeydaje wę

135

1

Toury posługuje ¹ię przykładem kwądd Fapse Hamies awonewa A Ho&za i J Schlana, która ukazała ytę w Lipsku w roku 1889 i ty ił f¹rnamniia jtón przckłaC z języka norweskiego - por Toury 1995:47fT.

²¹ M. Krysztoflak (1999:25) określa le normy jako przy gotowawcze - odchodzę od tego tłumaczenia, poniew aż brzmi ono w moim odczuciu zbyt czynnie’¹, jak gdyby chodziło tu o szereg świadomie podejmowanych przygotowań, podczas gdy chodzi o sytuację zastaną.

^WUM. Krysztofiak (ib.) normy tc nazywają się inicjalnymi: zmieniani to z pobudek purystycznych