IMAG0568

5.3. Afryka Zachodnia

W przypadku Sudanu Zachodniego, czy po prostu Afiyki Zachód- ' niej, należy mówić przede wszystkim o ogromnej liczbie rozmaitych ; ludów mniej lub bardziej ze sobą spokrewnionych. Nie tu miejsce na szczegółowe rozważania na ten temat, tym bardziej że dla głównego zadania, jakie sobie postawiłem w tej książce, nie ma to większego znaczenia. Tak czy inaczej, muzułmańska kultura Czarnej Afryki opiera się przede wszystkim na twórczości w dwóch najważniejszych językach wehikulamych: hausa i fulani. W niniejszym opracowaniu, które przecież nie stawia sobie za cel opisu historii literatur zachod-nioafrykańskich, nacisk zostanie położony na znacznie bogatszą, lepiej udokumentowaną i opracowaną literaturę hausa¹.

Była mowa o arabskich źródłach do historii Afiyki - będziemy do nich jeszcze wielokrotnie wracać. Wspomnieć jednak warto także o źródłach miejscowych, również napisanych w języku arabskim. Jednym z najważniejszych jest Tarich as-Sudan („Historia Sudanu”) Abd ar-Rahmana Ibn Abd Allaha as-Sadiego (1596-po 1656). Działał on najpierw w Dżenne, później w Timbuktu. Wywodził się

308

1

Nieco informacji na temat literatury fulani por. V. Klima i in. dz. cyt, s. 256-261.