152 Godzina 10
W linii 41 wykorzystujemy wskaźnik pProst do ustalenia szerokości prostokąta na 10. Zwróć uwagę na zakomentowaną linię 42. pConstProst został zadeklarowany jako wskaźnik do obiektu stałego, dlatego nie można go wykorzystać do zmiany zawartości tego obiektu. W linii 43, za pomocą wskaźnika pConstPtr wywołujemy metodę UstawSzerokosc () w celu zmiany parametrów prostokąta. Zauważ, że w tym wypadku tylko wskaźnik (a nie jak poprzednio obiekt) jest zadeklarowany jako stały i nie ma żadnych przeszkód aby zmieniać za jego pośrednictwem zawartość obiektu, na który wskazuje.
Kiedy zadeklarujesz obiekt jako stały (const) to w efekcie również wskaźnik this jest deklarowany jako wskaźnik do obiektu stałego. W takiej sytuacji, za pomocą wskaźnika this, można się odwoływać tylko do tych funkcji wewnętrznych w obiekcie, które również zostały zadeklarowane jako const.
Stałe obiekty i wskaźniki omówimy jeszcze raz w trakcie następnej godziny, przy okazji omawiania referencji do obiektów stałych.
Wskaźniki są potężnym narzędziem do zarządzania obiektami na stercie. Niosą ze sobą parę „niebezpieczeństw” takich jak np. „gubienie pamięci”, jednak przy rozsądnym i uważnym ich wykorzystywaniu pozwalają uzyskać w programach bezpieczne i efektywne rozwiązania.
Pamiętaj, że możesz zadeklarować wskaźnik jako const (stały) i wykorzystać kompilator do wyszukiwania błędów związanych z niewłaściwym i niezamierzonym użyciem wskaźników.
P: Dlaczego powinienem deklarować obiekty jako const, mimo że ogranicza to moje możliwości?
O: Jako programista chcesz, aby kompilator pomógł Ci w wyszukaniu błędów w programie. Bardzo dużym błędy, trudnym do zidentyfikowania, jest funkcja, która zmienia obiekt mimo że nie powinna. Deklarowanie obiektów jako const chroni Cię automatycznie przed taką sytuacją.
W linii 41 wykorzystujemy wskaźnik pProst do ustalenia szerokości prostokąta na 10. Zwróć uwagę na zakomentowaną linię 42. pConstProst został zadeklarowany jako wskaźnik do obiektu stałego, dlatego nie można go wykorzystać do zmiany zawartości tego obiektu. W linii 43, za pomocą wskaźnika pConstPtr wywołujemy metodę UstawSzerokosc () w celu zmiany parametrów prostokąta. Zauważ, że w tym wypadku tylko wskaźnik (a nie jak poprzednio obiekt) jest zadeklarowany jako stały i nie ma żadnych przeszkód aby zmieniać za jego pośrednictwem zawartość obiektu, na który wskazuje.
Kiedy zadeklarujesz obiekt jako stały (const) to w efekcie również wskaźnik this jest deklarowany jako wskaźnik do obiektu stałego. W takiej sytuacji, za pomocą wskaźnika this, można się odwoływać tylko do tych funkcji wewnętrznych w obiekcie, które również zostały zadeklarowane jako const.
Stale obiekty i wskaźniki omówimy jeszcze raz w trakcie następnej godziny, przy okazji omawiania referencji do obiektów stałych.
Wskaźniki są potężnym narzędziem do zarządzania obiektami na stercie. Niosą ze sobą parę „niebezpieczeństw" takich jak np. „gubienie pamięci”, jednak przy rozsądnym i uważnym ich wykorzystywaniu pozwalają uzyskać w programach bezpieczne i efektywne rozwiązania.
Pamiętaj, że możesz zadeklarować wskaźnik jako const (stały) i wykorzystać kompilator do wyszukiwania błędów związanych z niewłaściwym i niezamierzonym użyciem wskaźników.
P: Dlaczego powinienem deklarować obiekty jako const, mimo że ogranicza to moje możliwości?
O: Jako programista chcesz, aby kompilator pomógł Ci w wyszukaniu błędów w programie. Bardzo dużym błędy, trudnym do zidentyfikowania, jest funkcja, która zmienia obiekt mimo że nie powinna. Deklarowanie obiektów jako const chroni Cię automatycznie przed taką sytuacją.