~LWF0029 (2)

3

Tabl. IV: 1. Złoty brakteat z Yadstena (Ostergotland). Wg E. Oxenstierny; 2. Kamień z Larbro St. Hammars (Gotlandia). Wg S. Lindqvista; 3. Figura drewniana z Rude Eskildstrup (Zelandia).

Wg J. Brondstcda

Ryc. 18. Ważniejsze stanowiska archeologiczne z VI-IX w.

w TJppland

a — osiedle rzemieślniczo-targowe; b — pojedynczy pochówek w łodzi; c — cmentarzysko z pochówkami w łodziach; d - kurhany

ze starego rodu” (IV, 22), a Snorre Sturluson przekazał fragmenty utworu, który zawierał dynastyczną tradycję władców norweskiego Yestfoldu, poematu zwanego Ynglingatal, ułożonego ok. 900 r. przez skalda Thjódolfa. Według tego przekazu władcy norwescy wywodzili się z rodu „królów” upsalskicłt, który gdzieś na przełomie VII/VIII w. zdobył posłuch wśród mieszkańców wybrzeża Oslofjordu. Z dynastii tej pochodził też Harald

man 1941; Aberg 1953, s. 182 n., w sposób mało krytyczny jednak, gdy chodzi o ocenę relacji liistoriograficznycli. Por. też liaetke 1973, s. 143 n.