HI-FI Musical Fidelity X
Musical Fidelity X
Musical Fidelity X
Musical Fidelity X
Musical Fidelity X
ANTONY MICHAELSON
X-MAN
Musical Fidelity X-150, X-RAY v3
TOC płyty i dopiero wtedy nacisnąć  play . I tym
Niewiele jest pomysłów
razem wypada więc mieć pilot po ręką, wraz
w S
wiatowym przemyS
le hi-fi, które
z jego pomocą wykonamy tę operację jednym
stałyby się tak noS
ne, jak przygotowana
przyciskiem.
przez Antony ego Michaelsona, właS
ciciela
Musical podkreS
la, że przy projektowaniu no-
firmy Musical Fidelity, seria X - tzw.  pro-
wych urządzeń, częS
ć rozwiązań zaczerpnięto ze
siaczków . Wszystko zaczęło się w roku 1996, od X-10D, czyli konwertera
znacznie droższej Tri-Visty. We wzmacniaczu ca-
impedancji. Rok póx
niej zaprezentowano wzmacniacz zintegrowany X-A1,
łoS
ć (oprócz przedwzmacniacza gramofonowe-
zaS
pierwowzór CD X-Ray-a w roku 1998. O ile więc odtwarzacz CD jest
go) umieszczono na jednej dużej płytce. Przełą-
w pewnym sensie kontynuacją tamtego projektu, o tyle wzmacniacz X-150 czaniem wejS
ć (na niezłoconych gniazdach RCA)
zajmuje się scalony przełącznik LC78211 firmy
jest zupełnie nową konstrukcją.
Sanyo, po którym sygnał trafia do dużego, czte-
bydwa urządzenia mają podobną obu- wejS
ć, sygnalizowaną maleńkimi niebieskimi dio- rokanałowego wzmacniacza operacyjnego Moto-
dowę, która doS
ć jednoznacznie zrywa dami. Takie rozwiązanie do specjalnie ergono- roli MC33079P. Dopiero wówczas, długimi prze-
Oz dotychczasowym wzornictwem X-ów. micznych nie należy, myS
lę jednak, że gro osób wodami dochodzimy do umieszczonego przy prze-
Jest to typowy prostopadłoS
cian, ze S
ciankami będzie korzystało z pilota zdalnego sterowania dniej S
ciance czarnego potencjometru ALPS-a.
wykonanymi z dwuczęS
ciowego odlewu alumi- (który jest systemowy). Podobny umiar widać Końcówka oparta została na układach dyskret-
niowego radiatora. Wciąż są to jednak urządze- w odtwarzaczu; na turkusowym wyS
wietlaczu nych, zaS
we wzmocnieniu prądowym wykorzys-
nia mniejsze od  regularnych , ponieważ dwa LCD pojawiają się białawe cyfry i komunikaty - tano pięcionóżkowe układy Darlingtona SAP15
X-y położone obok siebie mają szerokoS
ć typo- chociaż nie ma on specjalnie wysokiego kontra- produkcji Sankena, po dwie komplementarne pa-
wego urządzenia. Fronty zostały gustownie za- stu, to informacje są widoczne całkiem przyzwoi- ry na kanał. Jak na deklarowaną moc i możliwoS
-
projektowane, bez zbędnych guzików i manipu- cie. Plastikowa maskownica szuflady (w pierwszej ci Sankenów, transformator toroidalny jest za-
latorów. We wzmacniaczu uwagę zwraca duża wersji była metalowa) widoczna jest nad wy- skakująco mały. Wzmacniacz posiada cztery we-
gałka siły głosu, która została umieszczona poza S
wietlaczem, tak więc przycisk  play po jej wy- jS
cia, z czego jedno jest dla gramofonu z wkładką
osią główną, co optycznie powiększa urządze- sunięciu jest niedostępny. Jest to o tyle niewy- MM. Układ RIAA (na scalaczku NE5532) został
nie. Poza nią mamy jeszcze tylko przycisk  po- godne, że po zamknięciu szuflady przyciskiem zamknięty w ekranie z permalojowej blachy.
wer oraz dwa przyciski obsługujące zmianę  close trzeba odczekać chwilę, aż się wczyta
Pilot
w obydwu
urządzeniach
jest taki sam 
systemowy.
luty 2004
luty 2004
luty 2004
luty 2004
luty 2004
44
Odtwarzacze CD HI-END
Odtwarzacze CD
Odtwarzacze CD
Odtwarzacze CD
Odtwarzacze CD
Obudowy są oryginalne,
a dzięki widocznym  żebrom
 bardzo sztywne.
W X-RAY-u
zastosowano
bardzo solidne
gniazda RCA.
Większą częS
ć wnętrza odtwarzacza zajmuje napęd VAM1202
Philipsa. Musical odpowiedzialny był za resztę układu. Najciekawszy jest
przetwornik Burr-Browna 1732 (używany również w Rotelu 1072
i LINN-ie Ikemi, gdzie jednak upsampler jest nieaktywny), ponieważ
w jednej koS
ci zawarto zarówno przetwornik 24/96, jak i dekoder
HDCD, i upsampler 24/96. Ciekawe, jak to wszystko zostało zaaplikowa-
ne, ponieważ dotychczas upsamplery deklarowane były jako zewnętrzne
filtry. Nie wiadomo np. czy po upsamplingu dokonywany jest jeszcze
oversampling. Nie wiem też, czy po włączeniu filtra HDCD upsampler
wciąż pracuje. Zresztą, w tym przypadku ta ostatnia kwestia jest czysto
akademicka, jako że Michaelson HDCD nie cierpi i w tym przypadku
opcja ta nie została uaktywniona. Wykorzystano natomiast znakomite
filtry cyfrowe PMD-100. 1732 charakteryzuje się dynamiką na poziomie
105 dB, a więc jego realna rozdzielczoS
ć wynosi 17,5 bita. Uwagę warto
zwrócić jeszcze na wyjS
cie cyfrowe, potraktowane z ogromną atencją,
ponieważ jest ono sprzęgane przez transformator. Gniazda RCA też są
nie byle jakie.
W końcówce
wzmacniacza X-150
użyto dobrych
Sankenów, które nie są
jednak pojedynczymi
tranzystorami,
a pięcionóżkowymi
układami Darlingtona.
WyjS
cie
cyfrowe X-RAY-a
sprzęgnięto
transformatorem.
pax
dziernik 2004
pax
dziernik 2004
pax
dziernik 2004
pax
dziernik 2004
pax
dziernik 2004
45
Musical Fidelity X
HI-FI Musical Fidelity X
Musical Fidelity X
Musical Fidelity X
Musical Fidelity X
O D S Ł U C H
prawdzie obydwa urządzenia powstały ne są wprawdzie w dalszych planach jako grupy,
Wz myS
lą o współpracy ze sobą, to jednak jednak nie przeszkadza to zbytnio, ponieważ
X-150
po odsłuchach czuję się uprawniony do dokona- Musical ma znakomitą barwę. Dx
więk jest gęsty,
Cena [zł] 4999
nia rozróżnienia między nimi. Dlatego też naj- z dobrym basem i wysmakowaną górą. Ten
Dystrybutor AUDIO KLAN
pierw omówię dx
więk każdego z osobna i dopie- ostatni zakres trzeba pochwalić ponownie, a na-
ro na końcu powiem kilka słów o Musicalu ja- wet jeszcze bardziej. Blachy z japońskiego re-
Wykonanie i komponenty
ko zestawie. Zacznijmy od wzmacniacza. Jego masteru płyty Innuendo grupy Queen (Toshiba- Solidna obudowa z dobrymi elementami,
chociaż transformator jest skromny.
brzmienie jest lekkie i obfitujące w szczegóły. EMI Limited TOCD-67354) były perliste, miały
Przy projektowaniu urządzeń, na pewnym puła- wyrax
ną gruboS
ć i nie znikały zaraz po ude- ocena dobra+
pie cenowym, trzeba pójS
ć na kompromis i albo rzeniu, ale szlachetnie wybrzmiewały. W dobrej
Laboratorium
Moc w okolicach 2x100W, wysoki szum, niskie
starać się wszystko pokazać równie dobrze, co kondycji był również bas. Jego charakter dobrze
zniekształcenia.
obniża jakoS
ć całoS
ci, albo starać się wydobyć definiowały nagrania Lecha Janerki z płyty Fiu
ocena dobra
jakiS
szczegół, który będzie się następnie szlifo- Fiu... (BMGLOC0004, Promo Copy), gdzie już
wało. Michaelson najwyrax
niej wybrał to drugie. od pierwszej minuty wiadomo było  kto tu rzą-
Brzmienie
Bardzo szczegółowe, z bogatą górą pasma
JakoS
ć wysokich tonów jest wybitna, odznacza- dzi . Bas lidera miał raczej okrągły i nie do końca
i szczupłym basem.
ją się one wyrax
nym atakiem i dx
więcznoS
cią, konturowy charakter, jednak był bardzo, bardzo
ocena dobra+
 podkręcającą tempo każdego nagrania. Dlate- przyjemny i ani na chwilę nie tęskniłem za nie-
ocena ważona (4,4) dobra+
go też głos Sinatry z nagrania I ve got a Crush on co mechaniczną perfekcją Marcusa Millera.
You z płyty Sinatra Sings Gershwin (Columbia/Le- W brzmieniu jazzu i starszych nagrań (byle po-
gacy 507878 2) był czyS
ciutki,  wyciągnięty prawnie dokonanych) mocno zaznaczała się niż-
z nagrania, co w tym przypadku było intencją re- sza S
rednica, dzięki czemu głos Sinatry z krążka
X-RAY v3
żysera nagrania. Ta sama właS
ciwoS
ć spowodo- Strangers in The Night (Reprise 27034-2) był hip-
wała, że każde drgnienie gitary Portera z płyty notyzujący i nakazywał nastawiać płytę za płytą, Cena [zł] 4650
Dystrybutor AUDIO KLAN
Nieprzyzwoite piosenki nagranej wraz z Anitą Lip- płytę za płytą... Górna częS
ć S
rednicy była nato-
nicką (Pomaton/EMI 96314 2) było wyartykuło- miast nieco wycofana. Powodowało to, że nie-
Wykonanie i komponenty
wane z gracją. Można się było cieszyć wszystkimi które, operujące w wyższym rejestrze wokale,
Znowu solidna obudowa z bardzo dobrą
smaczkami wymyS
lonymi przez aranżerów. Czy jak np. Mercurego ze wspomnianej na początku elektroniką.
to z założenia, czy przez wspominany maleńki płyty, były osadzone nieco głębiej na scenie.
ocena bardzo dobra
zasilacz, X-150 gra odchudzonym basem. Kiedy Urządzenia Musicala dobrze się uzupełniają.
FunkcjonalnoS
ć
bardzo się tego od niego wymagało, czyli kiedy Kultura i barwa X-RAY-a, a także jego niezły bas
Szuflada wyskakuje jak z procy, jednak można
na płycie znalazł się mocniejszy impuls, wów- są właS
ciwym pokarmem dla jasnego i szczegóło- się przyzwyczaić. Najwygodniej obsługiwać
z pilota. Znakomite wyjS
cie cyfrowe.
czas, dobrze grając jego S
rednim podzakresem, wego X-150. Trzeba jednak uważać z odkręca-
ocena dobra+
pokazywał pazur. Zaraz póx
niej cichł i znowu na niem gałki głosu, ponieważ przy pewnym pozio-
plan pierwszy wchodziły wyższe zakresy. mie komplet zaczyna grać nieco zbyt ostro. To
Brzmienie
Wciągający muzyczny spektakl oparty na
X-RAY v3 jest natomiast transferem z innej li- zaS
odsyła do raczej spokojniejszych głoS
ników
dx
więcznej górze, mięsistym, rytmicznym basie
gi. Uwagę zwraca przede wszystkim obszerna, i przewodów.
i ciepłym, barwnym S
rodku pasma.
głęboka i szeroka scena. Instrumenty pokazywa- Wojciech Pacuła
ocena bardzo dobra
ocena ważona (4,9) bardzo dobra
Wnętrze X-RAY v3 ma
budowę piętrową  na pierwszym
planie kondygnacja z transformatorem
zasilającym.
X-150 - pod ekranem
przy wejS
ciach ukryto przedwzmacniacz
gramofonowy.
46
luty 2004
luty 2004
luty 2004
luty 2004
luty 2004
O
D
S
Ł
U C
H
Odtwarzacze CD HI-END
Odtwarzacze CD
Odtwarzacze CD
Odtwarzacze CD
Odtwarzacze CD
Musical Fidelity X HI-FI
Musical Fidelity X
Musical Fidelity X
Musical Fidelity X
Musical Fidelity X
X-150
Mała obudowa nie zapowiada wielkiej mocy, ale Musical oferuje
przy 8&!, w jednym kanale, całkiem sporo, bo 91W. Zasilacz nie jest
przygotowany do podwojenia tej mocy w stereo, ale 2x80W jest i tak
krzepiące. Z powodu ograniczonych możliwoS
ci zasilacza, przy obcią-
żeniu 4&! nie następuje duży wzrost mocy, jednak na 2x118W z tak
małego pudełka trudno się gniewać.
CzułoS
ć Musicala jest jak najbardziej typowa, wynosi 0,22V i za-
pewnia poprawną pracę z wieloma x
ródłami sygnału. Szumy na pozio-
mie 74dB i dynamika, której daleko do 100dB, to najsłabsze punkty
X-150. Współczynnik tłumienia wynosi 38.
Pasmo przenoszenia z rys.1 to przede wszystkim bardzo dobre
zachowanie na basie, gdyż spadek przy 10Hz wynosi ok. -0,4dB i jest
niezależny od obciążenia. Idąc w stronę częstotliwoS
ci najwyższych
charakterystyki opadają począwszy już od 10kHz, ale graniczne -3dB
Musical osiąga przy 80kHz dla 8&! i 65kHz dla 4&!.
Zniekształcenia to mocna strona Musicala, na co dowód daje rys.2.
Widać tylko kilka składowych, najsilniejsza trzecia ma niski poziom,
zaledwie -91dB, póx
niej widać jeszcze piątą i siódmą, ale już w okoli-
cach niegrox
nych -100dB.
Z rys.3 odczytamy minima THD+N, leżą one przy 0,01% zarówno
dla 8&! jak i 4&! (75W i 100W). Zniekształcenia są tylko minimalnie
korzystniejsze dla impedancji 8&!. Możemy S
miało  ożenić wzmac-
niacz z kolumnami 4&!.
Moc znamionowa (1% THD+N, 1kHz) [W]
Obciążenie [&!] Wysterowanie (K -kanały)
1 K 2 K
891 80
4 132 118
Czułość (dla maks. mocy) [V] 0,22
Stosunek sygnał/szum (filtr A-ważony, w odniesieniu do 1W) [dB] 74
Dynamika [dB] 95
Zniekształcenia THD+N (1W, 8&!, 1kHz) [%] 0,1
Współczynnik tłumienia (w odniesieniu do 4&!)38
Rys. 1. Pasmo przenoszenia
Rys. 2. Zniekształcenia harmoniczne
Rys. 3. Moc

47
L
A
B
O
R
A
T
O
R
I
U
M