prre*t*i/ei»em c*p«* w dóJ i w górę. Sprzyjające warunki pnccnoszenis raf pt**o* On mmimUty wytwar/a Mina furtnilcncyjncść atmrnfery. odp»»wia<i»JH MfymNim prmyrit/* rmÓ ckpłfm pG&ńcin. Ptzea fornk, \>j/t ruł*^*>
m $*40B ir Jtl ****fc*y do cMr*lmeł«ze§p>
;/*/*/ sf//-/v4 flay itntfltf */.+ tr.tttrtf. /fmj d#bą fwftn4efity|noV
Aa«« ♦/* tfMel wn*fUmy m$*/r»4*pmwmi pdr* */, Ibk ford , **/* iMflb ma ASMIBi & ******* t*0 **9pm '»*/.'>/y *V.> ,/* ,r^ , *, ,/>
* /***
V>t*pj*ru tj'*+*.f//Ji>tiL4 K/ytm* p*s*f*’*m* pr/eka/up: 4inv*t€f7M
uLap/nt. i ■ ■'-'••. * ok/cila outu pary wodnej rozprzestrzeniającej się / atmoslcry Strumień len ksJ proporcjonalny do pionowego gradientu wilgotności wt* c»wci i w->półc/>nnika turbuicncyjności powietrza (zob. rozdz. 5.4). Obydwie wielkość wpływają na prędkość odprowadzania pary wodnej znad powierzchni parującej.
Ilość cacpU utajonego przenoszonego z parą wodną jest określona przez wartość ciepła parowania: wynosi ona w przybliżeniu 2500 J/g. Strumień ciepła utajonego uchodzącego pionowo z powierzchni czynnej, w warunkach atmosfery turbulencyjnej, określa równanie
óq
dz
Lpk
LE-
gdzie: / ciepło parowaniu, p gęstość powietrza, k - współczynnik turbulencyjnośęj, «/ wilgotni u* wliiSiiwa, t wysokość.
||(»m oddawanego atmosferze ciepła utajonego jest porównywalna z ciepłem prze-iiot/onym diogą przewodnictw* iiulHilciicyjDcgo Stosunek strumienia ciepła odc/u-waJrtago t* ijii MiutiiUtiia « n pla utajonego/,/'. nazywa się współczynnikiem Howemi;
;»>»(•/, » »,o o *• i*i/y } y/wt*:?/* luń i,/)uuK\ OhiŚ
'i* /< • - ✓, paUo/dMli ‘/<jy Utopia 'A* /oy/;do< pt/tWA/tń*
z* -,'i . •> •j >'// #> jY’~ *//i4/pit\4/nn,u4 pr/y)w/wać tfMM
• * '#v c *'•*•* >• 4* #*/* * p» '/Uł*p. **k/K V\&p
!% '' r c •» *■- prz^yedhw *. /*>'> t«vy par; * * ym^i//'htń ',/fftt^y np w *;/xm
:^,r * • •' '■*• w</>,'/nrtoi^ m tal yrn&fwA&ttob*?/)*&%
****** -*. *-- // /* r//«aM4i ' ir-Wł r//»f w prssipwwĄC y*vr**
mrr >* ' M0p )W*eiar^r#iw do p/WTtf/dli
^ ’^*s- jracwteM sas^<w *śa*»yuM3j*OŚktjBHjc
>s> kzooyaMa tOBpeza
ittjiMiia. r^i
0B m chrrmr W NI
0i tmt& w pr«»ti dtp--— -,---
. t*S< mV'fr/>
4 4 /filM/j* t*frrii'/n* or*/ z>W<x Włł*
I riK '>kr< ;'///** /mi>w>/ t*rrif/*r*ł'if/ ł*
s*#wwf
v
* //
- /
iif
HM I 1
/
"/*' ' J fc/"/'- /*
^ bWttyld'*1 )-f h t,fjv /'•* i/Ji k **!»)*• Mmy / >». v/‘ 'r'' •' * ^
/
turbulencja jest słaba, w atmoster/e dominuje radia'.yjny transfer energii promienistej (promieniowania długofalowego); powierzchnia e/y/ma i warstwy jjowictr/a o wyższej temperaturze tracą energię na rzec/, warstw zimniejszych, które pochłaniają więcej energii, niż jej wypromieniowują. Poza temperaturą, o wymianie energii promienistej między powierzchnią czynną i atmosferą decydują różnice właściwości radiacyjnych ziemi i powietrza - ich zdolność absorpcji i emisji promieniowania. W porównaniu z atmosferą powierzchnia czynna odznacza się znacznie wyższymi współczynnikami absorp-cji—emisji o wartościach bliskich jedności dla wszystkich długości fal promieniowania. Atmosfera natomiast charakteryzuje się słabszą, a przede wszystkim selektywną zdolnością pochłaniania i emisji promieniowania. Dlatego też kierunek i natężenie transferu energii promienistej zależy głównie od temperatury powierzchni czynnej. Wpływ promieniowania atmosfery na temperaturę zaznacza się wyraźniej w warunkach dużej zawartości pary wodnej w powietrzu, a zwłaszcza przy występowaniu zachmurzenia. Wzrasta wtedy promieniowanie zwrotne atmosfery, które dociera do powierzchni ziemi, wpływając na bilans radiacyjny powierzchni czynnej.
frsdUrd ą* ywjfcnfh kn/z^.yj
Ytet\'//1 trWiiMty r *
"/*/>/// i i/W •’/////
Jt ulg,>}>#.) YwmwY i ***///. <%*)//>
«*w6««ri0 -s,r m>) '.‘Air. wy; *
*•/*/ v*>#/■<jfĄriiKg) m 4rt/M-,ą 'jitimi woat Vm> -v. <•>.«
^ ~ y/toc*. *4r*jtr*_ - iwr7jw>«» Aamt !■**••*
^^^pnmkmmmńpomaahmafmąim^amttm wmamemtw r^ooazz^ 2fi—^rirpli ijnrnidwp ------&