3582308811

1.    Hipoteza Sapira-Worfa (prawo relatywizmu językowego)

Użytkownicy różnych języków myślą inaczej, a dzieje się tak na skutek różnic w regułach i formach językowych. Różnice czy podobieństwa kulturowe w myśleniu z zachowaniach społecznych wynikają z funkcji języka używanego w danej społeczności

2.    Elementy języka

-    gra językowa - całość złożona z języka oraz czynności, w które jest on wpleciony

-    podobieństwa rodzinne - choć nie istnieją żadne cechy wspólne dla tego wszystkiego co nazywamy rzeczami, sytuacjami, czynnościami rozmaite, splatające się i krzyżujące podobieństwa

-    sposób życia - zachowania typowe dla członków danej grupy społecznej tworzą charakterystyczny sposób życia, by wyobrazić sobie jakiś język znaczy wyobrazić sobie pewnie sposób życia

3.    Odrzucenie mentalnej koncepcji języka

a)    pierwsza różnica odrzuca ujęcie definiujące rozumienie słowa jako umysłowy stan albo proces, od którego zależy zastosowanie danego słowa. Nauczanie jest działalnością skerowaną ku tym, którzy nie rozumieją naszych objaśnień, podczas gdy mówienie dotyczy kogoś, kto podziela nasze gry językowe

b)    druga różnica - nasza subiektywność nie jest prywatna i hermetyczna wobec innych, ale jest przekształcana społecznie. Nabywanie języka dostarcza nam narzędzi komunikacji, dzięk kórym możemy zrozumieć naszą subiektywność

c)    trzecia różnica - dialogowa struktura działalności jest publiczną przestrzenią, w kórej najczęściej działamy spontanicznie, w odpowiedzi do kogoś. My nie powtarzamy publicznych lingwistycznych form, my nadajemy naszym słowom oparte na już istniejącej społecznej sieci spodziewanych odpowiedzi

4.    Zakres analizy wymiaru językowego

-    leksykon - słownictwo istniejące w danym języku

-    składnia i gramatyka - system reguł dotyczących form wyrazu oraz łączenia słów

-    fonologia - odnosi się do systemu reguł dotyczących wymowy czyli brzmienia wyrażeń językowych

-    semantyka - opisuje znaczenie słów, ale nie jest próbą ich definiowania tylko wyjaśnienia

-    pragmatyka - reguły dotyczące sposobów posługiwania się językiem i rozumienia go w konkretnych okeślonych sytuacjach

5.    Komunikacja niewerbalna

-    wyrazy mimiczne

-    gesty, ruchy dłoni, ramion, nóg

-    pochylenie tułowia, pozycja ciała

-    ton, barwa głosu, tempo, intonacja

-    cisza

-    przestrzeń interpersonalna

-    zachowania związane z dotykaniem

-    spojrzenie i uwaga wzrokowa

6.    Czynnik utrudniające komunikację a) zakładanie podobieństwa