107422

Hall nawiązuje do językoznawców amerykańskich - Sapira i Worfa (relatywizm językowy). Polega na tym, jak ważnym czynnikiem w postrzeganiu świata jest sam język oraz różnice między językami etnicznymi. Język jest wyposażony w różne kategoryzacje świata i to one determinują porozumiewanie się międzykulturowe i postrzeganie świata. Hall mówi jednak, że problemem w komunikacji międzykulturowej nie jest tylko język. Na poziomie pozajęzykowym ludzie są wyposażeni w analogiczne kategoryzacje poznawcze, jednak nie językowe, one kształtują postrzeganie świata w danych kulturach.

Proksemika ma 3 bazowe wymiary:

1)    I nfrastrukturowy

2)    Infrakulturowy - zakorzeniony w biologicznej przeszłości człowieka. Związany z kwestią zagęszczenia i reakcji behawioralnych na to zagęszczenie. Zachowania agresywne są często konsekwencją podwyższonego stresu. Kultury mają różny stopień postrzegania „zagęszczenia” np. Amerykanie nie tolerują mieszkania w kilka osób a np. arabowie wręcz przeciwnie. To jest ten aspekt, który łączy nas ze światem zwierząt, np. reakcja na nadmierne zagęszczenie

2a. Prekulturowy — odnosi się do zmysłów funkcjonowania uszu, oczu i nosa, są kulturowo nastawione. Zróżnicowany kulturowo wyraziście. Wzrok determinuje pozostałe zmysły.

1. M ik rokul turowy - dotyczy przestrzeni trwałych, pół trwałych i nieformalnych; wszystko związane z funkcjonowaniem człowieka w życiu społecznym. Najsilniej związany z komunikowaniem międzynarodowym. Różne wyobrażenia nt. tego, co jest domem, różne wykorzystanie przestrzeni.

4 typy przestrzeni w now oczesnych miastach (Baumann)

1)    Miejsca emiczne - są niegościnne, stwarzają wrażenie przestrzeni publicznych, a są niepubliczne i odrzucające, niosą impet „wymiotowania” nie chce się w nich przebywać, chce się z nich uciec.

2)    Miejsca fagiczne - połykające, pochłaniające. Pochłaniają człowieka w jakieś wydarzenie, np. centra handlowe, stadion. Miejsca, w których można być, ale tak jakby nas nie było, bo jesteśmy w tłumie

3)    Miejsca „niby-miejsca” - przestrzenie, w których jesteśmy między innymi ludźmi, ale ich aranżacja jest tak przemyślana, byśmy mieli wrażenie odosobnienia. Przestrzenie umożliwiające przebywanie wielu osób, na które nie zwraca się uwagi. Np. lotniska, autostrady, autobusy)

4)    Przestrzenie „puste” - często pełne ludzi, ale traktowane przez nich tak, jakby ich nie było lub jako sfery, których należy unikać. Są „puste” w sensie mentalnym, choć często licznie zamieszkałe, np. przestrzenie nędzy, slumsy.

Natrętność na przykładzie różnic między Niemcami i Amerykanami. Istotne dwa aspekty:

1) Niewidzialna bariera - membrana interakcyjna, która otacza osoby zagłębione w interakcję między sobą. One są odsłonione od świata niewidocznym „murem”. Włączenie się do interakcji takich osób może być odebrane jako atak, może spotkać się z negatywną reakcją. Istnieją duże różnice kulturowe w postrzeganiu tej bariery i wyznaczaniu jej dystansu.