Diagnoza - stwierdzenie określonego stanu rzeczy w danym zakresie. Diagnoza w odniesieniu do człowieka w procesie pracy dotyczy:
• Stanu zdrowia pracującego człowieka,
• Kosztu biologicznego pracy,
• Cech i możliwości psychofizjologicznych człowieka, tj. przepustowości jego kanałów sensorycznych i motorycznych, która musi być respektowana w budowie i właściwościach środków technicznych, służących pracy.
Diagnoza w odniesieniu do maszyny obejmuje:
• Analizę charakterystyk technicznych i struktury urządzeń z punktu widzenia ich stanu technicznego,
• Metodyki badań diagnostycznych ( planowanie tych badań i sposoby ich realizacji ),
• Techniczne środki realizacji badań diagnostycznych.
•
Diagnoza w odniesieniu do otoczenia obejmuje:
• Rozpoznanie aktualnych warunków pracy i dotyczy takich parametrów jak hałas, drgania, mikroklimat, zanieczyszczenie powietrza, promieniowanie elektromagnetyczne ( pomiar istniejących stężeń lub natężeń danego czynnika )
• Porównanie otrzymanych wyników z normami higienicznymi określającymi granice tolerancji organizmu ludzkiego na środowiskowe warunki pracy.
Diagnoza ergonomiczna jest to diagnoza, której przedmiotem są relacje zachodzące w układzie człowiek - maszyna - otoczenie.
Celem diagnozy ergonomicznej stanowisk pracy jest zidentyfikowanie elementów systemu, ich wzajemnych relacji oraz analiza i ocena, aby działanie stanowisk przy wykonywaniu określonych zadań przebiegało sprawnie, bez szkody dla człowieka i bez negatywnych zmian w otoczeniu.
Procedury diagnostyczne