• Trójka stojących obok króla to: Janusz Radziwiłł-podczaszy litewski, kasztelan wileński, aktywnie uczestniczący w rokoszu zebrzydowskim - zawstydzony; Mikołaj Zebrzydowski - marszałek wielki koronny, autor buntu przeciw królowi - barczysty, atletyczny, jego mina wyrażą pychę i gniew; Stanisław Stadnicki - warchoł i awanturnik, uczestnik rokoszu zebrzydowskiego - gest buntu.
• Kobiety: Anna Jagiellonka - gest modlitewny, oczy wzniesione ku górze; Katarzyna zOstroroga - skupiona. zamyślona.
Piotr Skarga - stoi na podwyższeniu, w katedrze wawelskiej, wyraźnie odcina się od innych. Doniosły, górujący nad nieruchomym audytorium Skarga żywo gestykuluje.
Patetyczny, teatralny gest; ascetyczna, sucha, wyrazista, blada i skupiona twarz; ostre rysy; czoło wysokie, które nadaje twarzy wyraz surowej powagi i jest symbolem mądrości mówcy; przenikliwy, przerażony wzrok. O czym może mówić? Wygląda jak ktoś, kto rzuca przekleństwo, oskarża, gromi. Jak myślisz: kogo i za co? Oczywiście rządzących - za prywatę, za egoizm, za krzywdy wyrządzone ojczyźnie.
• W głębi obrazu, ale wyniesiony ponad innych (siedzący) Jan Zamojski - sekretarz króla, a wcześniej kanclerz i hetman wielki koronny, człowiek światły, humanista o wielkich zasługach dla ojczyzny - jego oczy wyrażają przerażenie.
• Przy klęczniku ze splecionymi dłońmi, Stanisław Karnkow-ski - arcybiskup gnieźnieński, referendarz wieki koronny, przeciwnik reformacji, a za nim metropolita Hipacy Pociej - biskup prawosławny.
• Zygmunt III Waza -spuszczone oczy, nieprzenikniony wzrok.
• Obok króla Janusz Zborowski - kasztelan gnieźnieński, wróg króla - czoło podparte ręką z pierścieniem, smutne oczy.