Finanse międzynarodowe dr Blandyna Puszer Wykład 11
❖ Stabilność finansowa zapewnia efektywne funkcjonowanie narodowych systemów finansowych oraz całej gospodarki światowej.
Stabilność finansowa jest jednym z podstawowych warunków zrównoważonego wzrostu gospodarczego, zapewniającego wysoki poziom zatrudnienia czynników produkcji.
Stabilność finansowa jest wtedy, gdy nie występują kryzysy finansowe objawiające się gwałtownymi zmianami na rynku finansowym, wynikającymi z braku płynności uczestników rynku oraz zmasowanej interwencji władz publicznych w celu zapobieżenia degradacji osłabienia systemu finansowego.
Stabilność finansowa oznacza stan, w którym działalność gospodarcza nie jest zakłócona przez zmiany cen aktywów ani przez problemy instytucji finansowych związane z należytym wywiązywaniem się z ich zobowiązań.
Definiq'a EBC: Stabilność finansowa oznacza warunek, w którym system finansowy jest zdolny do sprostania wstrząsom i do poradzenia sobie z nierównowagami rynkowymi, w ten sposób ograniczając prawdopodobieństwo zakłóceń procesu pośrednictwa finansowego, co mogłoby poważnie zakłócić alokację oszczędności na rzecz dochodowych możliwości inwestycyjnych.
Ochrona stabilności finansowej wymaga identyfikacji głównych źródeł ryzyka i wrażliwości, takich jak: nieefektywność alokacji zasobów finansowych od oszczędzających do inwestorów i zła wycena albo złe zarządzanie ryzykiem finansowym.
Identyfikacja ryzyka i wrażliwości jest niezbędna, ponieważ nadzorowanie stabilności finansowej musi mieć charakter wyprzedzający: nieefektywność w alokacjo kapitału lub niedostatki w wycenie i zarządzaniu ryzykiem mogą podważyć przyszłą stabilność systemu finansowego, a przez to stabilność ekonomiczną.
Stabilność finansowa oznaczająca w istocie stabilność systemu finansowego występuje, gdy:
■ Stabilnie funkcjonują rynki finansowe
• Stabilnie działają pośrednicy finansowi (nie narażają inwestorów na zbyt duże ryzyko)
• Bez zakłóceń funkcjonuje infrastruktura finansowa (chodzi o regulacje dotyczące płatności w ramach poszczególnych instrumentów finansowych)
❖ Kryzys ekonomiczny (gospodarczy) charakteryzuje się okresowym zwolnieniem aktywności gospodarczej, ze względu na różną naturę i przebieg może on występować jako:
■ Kryzys „realny" - wywołany przez autentyczne, rzeczywiste zdarzenie, które można bezpośrednio odnieść do faktycznych oraz rzeczywistych problemów ekonomicznych.
• Kryzys finansowy - często wynikający ze specyficznych, indywidualnych zachowań podmiotów rynkowych oraz mający bezpośredni związek z poza produkcyjną sferą gospodarki.
Kryzys finansowy ma miejsce wtedy, gdy dochodzi do przynajmniej jednego z wymienionych zjawisk:
- nagłego i znacznego spadku cen aktywów,
- występuje zjawisko deflacji
- lub występują poważne napięcia na rynku walutowym.
Kryzys finansowy - oznacza zaburzenie funkcjonowania rynków finansowych, któremu towarzyszą zazwyczaj spadek cen aktywów oraz upadłości dłużników i pośredników, co powoduje niezdolność rynków do atakowania kapitału w gospodarce.
W przypadku międzynarodowego kryzysu finansowego zaburzenia przekraczające granice narodowe, zakłócając zdolność rynków do atakowania kapitału w skali międzynarodowej.