Polska została poddana badaniu w roku 2006. Z uwagi na wysokie ich koszty, eksperci z MFW mieli zbadać ten sektor, który niósł największe zagrożenie dla rynku finansowego - wybrano sektor OFE.
W 2011 nastąpiło badanie w Chinach. Stwierdzono iż: Chiny są na drodze do gosp. rynkowej, następuje liberalizacja sektora bankowego i polityki kursowej.
Od 2013 r. zostanie zbadany wpływ krajowych polityk gospodarczych na otoczenie zewnętrzne.
„Raport o przestrzeganiu standardów i kodeksów" - przeprowadzane często równolegle wraz z FSAP-em W jego ramach analizowane i oceniane jest przestrzeganie przez państwa członkowskie standardów i kodeksów w 12 obszarach, m.in.:
1. rachunkowość,
2. przeciwdziałanie praniu brudnych pieniędzy i finansowaniu terroryzmu,
3. nadzór bankowy,
4. przejrzystość polityki finansowej,
5. przejrzystość systemu płatniczego.
Kraje mogą nie zgodzić się na upublicznienie raportu, dostają rekomendacje, ale nie muszą ich wprowadzać w życie.
Ok. 10% krajów korzysta z zaleceń, 21% wcale nie korzysta, a reszta się zastanawia :P Koszt przeprowadzenia pojedynczego badania da jednego z krajów wynosi 700 tys. USD.
Należy wdrażać programy dostosowawcze i stabilizacyjne, by otrzymać pieniądze z MFW. Należy ustalić kryteria jakościowe i ilościowe.
Elastyczna Linia Kredytowa - utworzona w marcu 2009 r. To instrument ostrożnościowy (czyli nie służy reagowaniu na kryzys), który ma zapobiec wybuchowi kryzysu i adresowany do państw o bardzo stabilnych podstawach gospodarczych. Korzystają z niego: Polska, Kolumbia i Meksyk.
Instrument Szybkiego Reagowania - utworzony w listopadzie 2011 r. Jest przyznawany krajom członkowskim, w którym wystąpiła pilna potrzeba zrównoważenia bilansu płatniczego wynikająca z nadzwyczajnych okoliczności np. klęski żywiołowe, konflikty czy też gwałtowne zmiany cen na rynkach międzynarodowych. Kraj uzyskujący do niego dostęp nie musi wdrażać programu stabilizacyjnego. Środki można uzyskać w ciągu 3 dni!
Utworzenie Globalnego Mechanizmu Stabilizacyjnego - koncepcja obecnie odrzucona. Cełem jest ograniczenie ryzyka systemowego oraz efektu zakażania (efektu domina) przez dostarczenie płynności (pieniędzy) potrzebującym krajom o stosunkowo silnych podstawach gospodarczych ale zagrożonych rozprzestrzenianiem się kryzysu. Koncepcja była nowatorska, ponieważ przyznawana miałaby być grupie krajów.
Cechy charakterystyczne.i zmiany na międzynąr.odoyyyęh rynkach .finansowych;
1. znaczący wzrost wolumenu globalnych przepływów kapitałowych, w tym krótkoterminowych
2. tendencja do powstawania baniek spekulacyjnych nie tylko na rynkach papierów wartościowych, ale także na rynkach nieruchomości i surowców (finansyzacja rynków towarowych - przeniesienie gry spekulacyjnej znanej z rynków finansowych na rynek towarowy np. rynek ropy naftowej, rynek cebulek tulipanów w Holandii).
3. zmiana kanałów pośrednictwa finansowego - niegdyś wiodąca rola przypadała bankom i innym inwestorom instytucjonalnym, które działały w sposób regulowany (np. fundusze inwestycyjne, ubezpieczeniowe). Obecnie rośnie rola mniej formalnych i niepodlegających regulacjom podmiotów (np. fundusze hedgingowe).
4. pojawienie się nowych instrumentów finansowych, których złożoność jest tak duża, że stają się niezrozumiałe dla przeciętnego inwestora.
5. rosnąca dominacja malej liczby wielkich instytucji finansowych
6. rosnąca rola inwestorów zagranicznych w systemach bankowych krajów rozwijających się
7. przejmowanie narodowych giełd papierów wartościowych przez podmioty zagraniczne
8. podział banków uniwersalnych
9. alienacja świata finansów - coraz częściej transakcje finansowe są oderwane od gospodarki realnej