Globalizacja jest definiowana jako dążenie do pogłębienia wzajemnych współzależności między krajami i regionami gospodarki światowej szczególnie poprzez handel i przepływy środków finansowych.
Globalizacja rynków finansowych jest zwykle postrzegana jako postępująca integracja rynków finansowych, której efektem jest wzrost powiązań między rynkami i podmiotami działającymi na tych rynkach.
Do definicji globalizacji rynków finansowych zaliczamy elementy składowe, które ią tworzą:
1. wzrost powiązań miedzy gospodarkami poszczególnych krajów wynikający m.in. z rozwoju międzynarodowej działalności przedsiębiorstw (działalność korporacji transnarodowych - wcześniejsze podejście: korporacje wchodzą na rynki i korzystają z zasobów usług finansowych, obecnie: rynek finansowy musi dostosować się tak, by móc świadczyć usługi korporacjom, korporacje kreują rynek finansowy)
2. liberalizacja krajowych rynków finansowych, na co składa się:
a. liberalizacja przepływów kapitałowych - zniesienie ograniczeń dotyczących przepływu kapitałów,
b. liberalizacja sektora usług finansowych-zniesienie barier dostępu do krajowych rynków finansowych dla zagranicznych instytucji finansowych,
3. deregulacja w sektorze usług finansowych -znoszenie wszelkich ograniczeń w zakresie polityki prowadzonej przez te instytucje na rynkach finansowych,
4. rosnąca konkurencja między instytucjami finansowymi i wzrost obecności tych instytucji na rynkach międzynarodowych,
5. postęp technologiczny w dziedzinie usług irrformatycznych i telekomunikacyjnych,
6. zjawisko dezintermediacji (wypieranie instytucji bankowych z roli tradycyjnych pośredników między kapitałodawcamii kapitałobiorcami, strony transakcji spotykają się bezpośrednio na rynku kapitałowym) na rynkach finansowych i tworzenie innowacyjnych instrumentów finansowych.
globalizacja to proces zachodzący obiektywnie, na który nie mamy wpływu, jedynym warunkiem wejścia w ten proces jest zniesienie barier dostępu do rynku
proces integracji wymaga formalnej zgody państw które biorą w nim udział globalizacja może prowadzić do integracji, ale integraga nie prowadzi do globalizacji integracja ma zwykle charakter regionalny, a globalizacja ma charakter globalny
Ocena procesu integracji nie jest jednoznacznie pozytywna. Kraje pogłębiając proces integracji jednocześnie wystawiają się na destabilizujący wpływ kryzysów światowych.
Hipotezy objaśniające destabilizację rynków finansowych:
1. Hipoteza struktury - z punktu widzenia stabilności rynków finansowych w kraju, do którego napływają środki finansowe, bardzo istotne znaczenie ma struktura tych napływów. Kapitał, czyli środki finansowe nie są postrzegane jakie jednorodne (homogeniczne), a zostają rozbite na poszczególne kategorie:
a. inwestycje bezpośrednie,
b. inwestycje portfelowe,
c. kredyty prywatne,
d. pomoc publiczna.
Największy korzystny wpływ na gospodarkę mają inwestycje bezpośrednie i portfelowe. Nie ma takich zależności jeśli chodzi o kredyty prywatne i pomoc publiczną.
2, Hipoteza progu - kraj, by uzyskać korzyści z globalizacji finansowej, musi spełniać określone warunki będące progiem oddzielającym obszar zwiększonej podatności na kryzysy od obszaru potencjalnych korzyści, w tym przede wszystkim wzrostu gospodarczego. Możemy do tego zaliczyć:
a. jakość instytucji publicznych np., odpowiednie regulacje prawne, efektywny nadzór, niski poziom korupcji,
b. określony poziom rozwoju I zasób kapitału ludzkiego (wykształconej, wykwalifikowanej siły roboczej a nie siły roboczej ogólnie).
1. większość przepływów kapitałowych ma miejsce miedzy krajami wysokorozwiniętymi,
2. duża ilość przepływów to inwestycje w papiery wartościowe, inwestycje portfelowe o relatywnie krótkim terminie zapadalności, których głównym celem jest szybkie pomnożenie zainwestowanego kapitału.
3. następuje alienacja rynków finansowych - współcześnie większość przepływów finansowych nie jest związana z regulacją należności z tytułu handlu usługami i towarami lub z tytułu dokonywania inwestycji o charakterze produkcyjnym, ale wynika z czystych przepływów spekulacyjnych. Następuje odrywanie się rynków finansowych od realnej sfery gospodarki.