78386

Prof. Małgorzata Janicka Międzynarodowe rynki finansowe Wykład II - Globalizacja rynków finansowych

Globalizacja jest definiowana jako dążenie do pogłębienia wzajemnych współzależności między krajami i regionami gospodarki światowej szczególnie poprzez handel i przepływy środków finansowych.

Globalizacja rynków finansowych jest zwykle postrzegana jako postępująca integracja rynków finansowych, której efektem jest wzrost powiązań między rynkami i podmiotami działającymi na tych rynkach.

Do definicji globalizacji rynków finansowych zaliczamy elementy składowe, które ia tworzą:

1.    wzrost powiązań miedzy gospodarkami poszczególnych krajów wynikający m.in. z rozwoju międzynarodowej działalności przedsiębiorstw (działalność korporacji transnarodowych - wcześniejsze podejście: korporacje wchodzą na rynki i korzystają z zasobów usług finansowych, obecnie: rynek finansowy musi dostosować się tak, by móc świadczyć usługi korporacjom, korporacje kreują rynek finansowy)

2.    liberalizacja krajowych rynków finansowych, na co składa się:

a.    liberalizacja przepływów kapitałowych - zniesienie ograniczeń dotyczących przepływu kapitałów,

b.    liberalizacja sektora usług finansowych - zniesienie barier dostępu do krajowych rynków finansowych dla zagranicznych instytucji finansowych,

3.    deregulacja w sektorze usług finansowych - znoszenie wszelkich ograniczeń w zakresie polityki prowadzonej przez te instytucje na rynkach finansowych,

4.    rosnąca konkurencja między instytucjami finansowymi i wzrost obecności tych instytucji na rynkach międzynarodowych,

5.    postęp technologiczny w dziedzinie usług informatycznych i telekomunikacyjnych,

6.    zjawisko dezintermediacji (wypieranie instytucji bankowych z roli tradycyjnych pośredników między kapitałodawcami i kapitałobiorcami, strony transakcji spotykają się bezpośrednio na rynku kapitałowym) na rynkach finansowych i tworzenie innowacyjnych instrumentów finansowych.

Zależność miedzy globalizacja i integracta międzynarodowych rynków finansowych:

globalizacja to proces zachodzący obiektywnie, na który nie mamy wpływu, jedynym warunkiem wejścia w ten proces jest zniesienie barier dostępu do rynku

-    proces integracji wymaga formalnej zgody państw które biorą w nim udział

-    globalizacja może prowadzić do integracji, ale integracja nie prowadzi do globalizacji

-    integracja ma zwykle charakter regionalny, a globalizacja ma charakter globalny

Ocena procesu integracji nie jest jednoznacznie pozytywna. Kraje pogłębiając proces integracji jednocześnie wystawiają się na destabilizujący wpływ kryzysów światowych.

■^PP.f^.pbia.^.ąjąęe..dęstąbjiiz,ąc^^nk^wfinanspwych;

1.    Hipoteza struktury - z punktu widzenia stabilności rynków finansowych w kraju, do którego napływają środki finansowe, bardzo istotne znaczenie ma struktura tych napływów. Kapitał, czyli środki finansowe nie są postrzegane jakie jednorodne (homogeniczne), a zostają rozbite na poszczególne kategorie:

a. inwestycje bezpośrednie,

b. inwestycje portfelowe,

c.    kredyty prywatne,

d.    pomoc publiczna.

Największy korzystny wpływ na gospodarkę mają inwestycje bezpośrednie i portfelowe. Nie ma takich zależności jeśli chodzi o kredyty prywatne i pomoc publiczną.

2.    Hipoteza progu - kraj, by uzyskać korzyści z globalizacji finansowej, musi spełniać określone warunki będące progiem oddzielającym obszar zwiększonej podatności na kryzysy od obszaru potencjalnych korzyści, w tym przede wszystkim wzrostu gospodarczego. Możemy do tego zaliczyć:

a.    jakość instytucji publicznych np., odpowiednie regulacje prawne, efektywny nadzór, niski poziom korupcji,

b.    określony poziom rozwoju i zasób kapitału ludzkiego (wykształconej, wykwalifikowanej siły roboczej a nie siły roboczej ogólnie).

Cechy charakterystyczne współczesnej globalizacji rynków finansowych:

1.    większość przepływów kapitałowych ma miejsce miedzy krajami wysokorozwiniętymi.

2.    duża ilość przepływów to inwestycje w papiery wartościowe, inwestycje portfelowe o relatywnie krótkim terminie zapadalności, których głównym celem jest szybkie pomnożenie zainwestowanego kapitału.

3.    następuje alienacja rynków finansowych - współcześnie większość przepływów finansowych nie jest związana z regulacją należności z tytułu handlu usługami i towarami lub z tytułu dokonywania inwestycji o charakterze produkcyjnym, ale wynika z czystych przepływów spekulacyjnych. Następuje odrywanie się rynków finansowych od realnej sfery gospodarki.