Kierowanie jest forma świadomego, celowego i dowolnego zachowania się (działania). Pojęcie kierowanie może być interpretowane w ogólnym i węższym znaczeniu. Pojęcie to kojarzy się z bezpośrednim kontaktem kierownika z podwładnymi (więź osobista).
Kierowanie w znaczeniu ogólnym to takie oddziaływanie na rzeczy, która powoduje, że inna rzecz zachowuje się (funkcjonuje) zgodnie z celem oddziaływującego (kierującego).
Kierowanie w węższym znaczeniu dotyczy ludzi - kierujący działa tak, by inni postępowali w sposób przez niego zamierzony (taki rodzaj działanie występujący w organizacji nieformalnej nazywamy przywództwem).
Zarządzanie iest działalnością kierowniczą polegająca na ustalaniu celów i ich realizacji poprzez wykorzystaniu przez organizację zasobów, procesów i informacji.
Zarządzanie to proces ciągłych działań wyrównawczych, których istotą jest dążenie do zapewnienia równowagi funkcjonalnej organizacji, więc zarządzający (menedżerowie, kierownicy, dyrektorzy) są zobligowani do nieustannego przystosowanie posiadanych zasobów (ludzkich i rzeczowych) do wymogów otoczenia i do pojawiających się w nim szans. Właściwa koordynacja tych zasobów decyduje o stopniu elastyczności funkcjonowania organizacji, szczególnie w otoczeniu niestabilnym i niepewnym. Proces zarządzania jest więc szczególnym przypadkiem działań regulacyjnych. Swym zakresem obejmuje zarówno kierowanie ludźmi jak i oddziaływanie na pozostałe zasoby organizacji. Realizacja procesu zarządzania organizacją odbywa się przez podejmowanie decyzji przez osoby kompetentne - menedżerów i ich wykonywanie przez bezpośrednich i pośrednich podwładnych. Proces zarządzania może być realizowany z różnych sytuacjach, np. mam z nim do czynienia w organizacjach nastawionych na zysk, bowiem od zysku zależy ich dalsze funkcjonowanie i rozwój oraz w tak zwanych niekomercyjnych. Z zarządzaniem można się również spotkać w organizacjach, których celem jest kształcenie, świadczenie usług socjalnych czy dbałość o bezpieczeństwo publiczne. Organizacje te muszą racjonalnie wykorzystywać środki otrzymane z budżetu lub od sponsorów. Do tego typu organizacji zaliczamy: organizacje rządowe, edukacyjne, ochrony zdrowia. Jest także praktykowane prze różne bractwa, organizacje religijne, stowarzyszenia lub zorganizowaną przestępczość.
Władza to możliwość wywierania wpływu, oddziaływania na podwładnych; jeżeli ktoś ma władzę tzn. ze może zmieniać zachowanie się lub postawę innych.
Max Weber jako pierwszy wyróżnił 3 zasadnicze typy władzy organizacyjnej:
• władza charyzmatyczna
• władza tradycyjna
• władza racjonalna (legalna)
Władza charyzmatyczna jest związana z osobą, która ją sprawuje. Opiera się na emocjonalnym stosunku podwładnych do osoby posiadającej władzę. Podwładni ulegają tej osobie, bo są przekonani o jej nadzwyczajnej mądrości i świętości.
Władza tradycyjna opiera się na wierze w trwałość pewnego porządku, który jest zawarty w tradycji i zwyczajach obowiązujących w danej organizacji.
Władza racjonalna (legalna) pochodzi z wyboru lub mianowania, którego dokonuje się na podstawie usankcjonowanych procedur. Opiera się na normach i przepisach prawnych. Władza ta funkcjonuje w dzisiejszych współczesnych organizacjach.
J.R.P. Frenchjr. I B. Raven wyróżnili 5 sposobów jak manipulować i wpływać na zachowanie innych: władza prawomocna, władza eksperta, władza nagradzana, władza wymuszania, władza odniesienia.
Osoba posiadająca władzę może ją sprawować w różny sposób. Istnieją 3 modele sprawowania władzy w organizacji: