3582322037

SPRAWOZDANIE

ĆW. NR 10

TEMAT: ILOCZYN ROZPUSZCZALNOŚCI.

Celem zajęć laboratoryjnych było zapoznanie się z procesem powstawania osadów oraz czynnikami wpływającymi na przebieg rozpuszczania.

Zad. 1. Reakcja wytrącania osadów jako reakcje jonowe.

Do dwóch probówek zawierających roztwór azotanu(V) srebra dodano: do pierwszej kilka kropli 2 M roztworu kwasu solnego, do drugiej roztworu chlorku sodu.

Zaobserwowano: Po dodaniu HC1 oraz NaCl otrzymano biały osad.

AgNOj + HC1 -> AgClj + HN0₃

Ag⁺ + NGs- + H⁺+ CT — AgClj + U*+ NG*

AgN0₃ + NaCl -> AgClj + NaN0₃

Ag⁺ + NGj. +Na⁺ + Cl*    AgClj + Na⁺+ NGa

Reakcje wytrącania osadów są to reakcje jonowe.

Z ad. 2. Efekt wspólnego ionu,

Do dwóch probówek wlano nasycony roztwór chlorku ołowiu(II). Do jednej probówki dodano 10 kropli nasyconego roztworu octanu ołowiu(II), do drugiej zaś taką samą ilość nasyconego roztworu chlorku sodu.

Zaobserwowano: Po dodaniu Pb(CI-I₃COO)₂ do roztworu PbCl₂ wytrącił się biały osad.

Po dodaniu NaCl do rozt. PbCl₂ również wytrącił się biały osad.

Kso= [Pb²*] [Cl"]² Gdy wzrasta stężenie jednego jonu to musi zmaleć stężenie drugiego jonu, ^c<x>sL t j efektem jest wytrącenie osadu.

Wspólny jon zmniejsza rozpuszczalność.

Zad. 3. Różnice w rozpuszczalności soli trudno rozpuszczalnych.

Do probówki z roztworem chlorku wapnia dodano roztwór siarczanu(VI) sodu. Zawartość probówki odstawiono na 2-3 minuty, osad odwirowano i przemyto. Następnie sporządzono nasycony roztwór otrzymanego siarczanu(VI) wapnia wstrząsając przez kilka minut osad w probówce z około 5 cm³ wody. Następnie osad odwirowano i dodano szczawianu amonu.

Zaobserwowano: Po dodaniu Na₂S0₄ do roztworu CaCl₂ otrzymano biały osad.

CaCl₂ + Na₂S0₄ -> CaS0₄j + 2NaCl Kso= 9,1-10^

Po odwirowaniu otrzymano biały osad. Gdy dodano wodę i ponownie odwirowano roztwór otrzymano klarowny roztwór i biały osad na dnie probówki. Dodanie szczawianu amonu spowodowało, że ponownie wytracił się biały osad.