Ciepło właściwe molowe definiuje wzór:
1
n
gdzie:
• C - molowe ciepło właściwe, (J/mol K)
• n - liczność (ilość substancji w molach)
• Q - ciepło dostarczane do układu
By odróżnić ciepło właściwe molowe oznacza się je wielką literą C.
Posługiwanie się ciepłem właściwym molowym jest wygodne, bo dla wielu substancji ma ono taką samą lub podobną wartość,
W przypadku gazów ciepło właściwe zależy od rodzaju przemiany, dlatego wprowadzono pojęcie ciepła właściwego przy stałym ciśnieniu cp (ciepło właściwe przemiany izobarycznej) i przy stałej objętości cv (ciepło właściwe przemiany izochorycznej). Cp i Cv używa się w obliczeniach zależnie od tego, czy dana przemiana zachodzi przy stałym ciśnieniu czy przy stałej objętości gazu.
Dla gazu doskonałego zachodzi zależność między molowymi cieplarni właściwymi:
gdzie: R - uniwersalna stała gazowa (R = 8,314 J/(mol K)).
Klasyczna teoria ciepła właściwego określa, że energia kinetyczna na jeden stopień swobody (oznaczany zwykle literą i) (zasada ekwipartycji energii) jednej cząsteczki wynosi kT/2, zatem energia jednego mola gazu doskonałego, która jest sumą energii kinetycznej cząsteczek wyraża się wzorem;
gdzie:
• i - liczba stopni swobody cząsteczki,
• N- liczba cząsteczek w molu (liczba Avogadxa)
• k - stała Bołtzmana,
• T - temperatura
Dla: