3582322845

1.    Model marketingu politycznego wg B. I. Newmana:

a)    wprowadza wyraźne rozróżnienie pomiędzy procesem kampanii marketingowej a procesem kampanii politycznej. Kampania marketingowa pomaga kandydatowi przejść przez cztery etapy kampanii politycznej: od przedwstępnej fazy kształtowania własnego miejsca kandydata w polityce, do jego ukształtowanego już wizerunku politycznego w fazie powszechnych wyborów

b)    proces kampanii marketingowej stanowi fundament prezentowanego modelu, ponieważ zawiera w sobie wszelkie narzędzia marketingowe potrzebne do przeprowadzenia kandydata przez poszczególne etapy kampanii politycznej

c)    segmentacja rynku - polega na podziale wyborców na mniejsze grupy w celu efektywnego dotarcia do nich z właściwą informacją wyborczą; w podziale rynku wyborczego ważne są nie tylko cechy demograficzne, ale także ich potrzeby, postawy, zainteresowania i przekonania, które wchodzą w zakres tzw, Segmentacji psychograficznej i odgrywają ważną rolę w podziale rynku na segmenty

d)    po zidentyfikowaniu segmentów wyborczych w każdym z nich należy określić pozycję kandydata w wieloetapowym procesie pozycjonowania Polega on na oszacowaniu silnych i słabych stron kandydata oraz jego konkurentów. Kluczowymi elementami pozycjonowania są:

1)    wykreowanie wizerunku kandydata podkreślającego j ego określone cechy osobowościowe

2)    klarowne wypracowanie i przedstawienie stanowiska wobec problematyki gospodarczej i społecznej kraju

e)    polityczny marketing mix - to wdrażanie marketingowej strategii taki sposób, aby umiejscowić kandydata w umysłach wyborców, czyli umożliwić mu zajęcie pozycji zgodnej z planem W lym celu należy zastosować procedurę składającą się z 4 komponentów (4P):

1)    produkt - który odnosi się do platformy kampanii. To platforma kształtuje się przez cały czas trwania kampanii politycznej i jest określona przez takie czynniki jak: sam kandydat, ludzie tworząc sztab wyborczy, partia. Po ukształtowaniu się platformy kampanii tworzone są 2 kluczowe kanały przepływu informacji, stanowiące następne komponenty kampanijnego marketingu moc, za pośrednictwem których kandydat, reklamuje siebie i swoją platformę kampanii

2)    przekazywanie informacji od kandydata do pracowników jego sztabu wyborczego - odpowiada to dystrybucji produktu w marketingu gospodarczym do pośredników, którzy rozprowadzają produkt do odbiorców docelowych

3)    przekazywanie informacji od kandydata i pracowników jego sztabu wyborczego do wyborców -

proces tego przekazu dokonuje się poprzez media oraz bezpośrednie kontakty z elektoratem i materiały promocyjne (plakaty, ulotki)

4)    marketingowe badania opinii publicznej - które są prowadzone przez cały czas trwania kampanii

f)    środowisko, w którym przebiegają kampania marketingowa i polityczna, składa się z 3 podstawowych grup czynników;

1)    elementy technologiczne - ij. TV, poczta, Internet oraz związane z nimi sposoby komunikacji wyborczej (np. reklama)

2)    elementy strukturalne - prawo wyborcze, procedura nominowania kandydatów, regulacje finansowe dotyczące kampanii oraz prowadzenie debat politycznych

3)    siły wywierające wpływ na przebieg kampanii — tj. kandydat, konsultanci, media, partie, grupy interesu, specjaliści od badań i wyborcy

2.    Proces marketingu politycznego wg P.B. Niffeneseera:

a)    w marketingu politycznym można dostrzec wysiłki zmierzające do integracji działań w ramach marketingu mix (4P), aby skutecznie kontrolować zachowanie wyborcy

b)    opiera swoją koncepcję na definicji marketingowych badań politycznych Kodera, zgadnie z tą definicją partia biorąca udział w wyborach musi zidentyfikować potrzeby, zainteresowania i wartości wyborców oraz zaprezentować siebie wtaki sposób, aby jak najlepiej dostosować się do ich wymagań. Jeśli nawet trafnie określa kluczowe problemy społeczne, gospodarcze czy polityczne kraju, to jednak nie jest w stanie bez systematycznych badań stwierdzić, jak te problemy przedstawiają się w umysłach różnych grup wyborców. Należy przypuszczać, że dla różnych takich grup poszczególne zagadnienia mogą mieć odmienną wagę. Stąd konieczność dostosowania strategii wyborczej kandydata do różnych segmentów wyborców, czyli znalezienie w każdym z nich pozycji najlepszej dla siebie.

c)    po raz pierwszy badania marketingowe w postaci sondaży przedwyborczych mających na celu pozycjonowanie kandydata przeprowadził w 1952r. sztab wyborczy D. Eisenhowera

d)    autor wyodrębnia 4 podstawowe bodźce marketingowe:

1) produkt - oferowany przez kandydata jest „złożonym zbiorem" wielu korzyści, jakie mogą uzyskać wyborcy, jeśli kandydat zostanie wybrany. Główne obietnice wyborcze są wyartykułowane na poziomie platformy partyjnej kandydata, następnie są rozpowszechniane w reklamach politycznych, w

1