Marek Fabiusz Kwinty lian był przede wszystkim stanowczym zwolennikiem wychowania publicznego. Przyznawał nauczaniu domowemu pewne zalety, które stwarzały większą możliwość uwzględniania indywidualnych cech dziecka oraz ochronę przed złymi wpływami otoczenia. Otwarcie jednak twierdził, że w szkole publicznej dzieci uczą się zasad współżycia społecznego, rozwija się w nich ambicja, która w wieku dojrzałym zaowocować może pięknymi czynami i cnotami moralnymi. Praca w grupie działa także motywujące na nauczyciela. Kwinty!ian nie zalecał tworzenia szkół ze zbyt dużą liczebnością dzieci. Miało to na celu uniknięcie anonimowości uczniów. Marek Fabiusz nie był także zwolennikiem kar cielesnych. Uważał, że dzieci trzymane w zbyt dużej dyscyplinie tracą wiarę we własne siły.
Kwintylian stawiał również wymagania nauczycielom. Wymagał od nich umiejętności zniżania się do poziomu intelektualnego uczniów. Cechować ich miała jasność i zrozumiałość. Nauczyciel -wychowawca miał zawsze pamiętać, że jest zastępcą rodziców powierzonych mu dzieci. Dla Kwintyliana ideałem wychowawcy był człowiek moralny z doskonałą sztuką wymowy, posiadający znajomość literatury, duży zasób słownictwa, historii, prawa oraz posiadać dobrą dykcję i pamięć. Preferował naukę języka greckiego w pierwszej kolejności, gdyż język łaciński był językiem codziennym, łatwiejszym do opanowania.
Wszechstronnie uzdolniony, studiował w Kartaginie, Rzymie, Mediolanie -4 nauczyciel retoryki. Na jego myśl pedagogiczną oddziaływała FILOZOFIA PLATONA i wpływ własnego doświadczenia pedagogicznego.
• Filozofia Św, Augustyna (teoria poznanie), pewne znaczenie ma poznanie zmysłowe tylko w zakresie rzeczy zewnętrznych
• Prawdy ogólne, ( które istnieją odwiecznie)
Istnieje świat idealny a w nim miecze prawdy
• Uważał, że na miano NAUCZYCIELA zasługuje tylko Bóg. Augustyn potępiał posyłanie do szkół pogańskich.
• Uważał, ze wszelka wiedza jest nie potrzebna
Potem zmienił zdanie organizując, Że znajomość tej wiedzy jest niezbędna do odpierania ataków i zwalczania fałszywych poglądów
• Porównywał studiowanie z wyjściem Izraelitów z Egiptu => dzieła pogańskie maja wiele złych rzeczy, ale należy znaleźć w nich to co cenne.
Prowadził też własną szkołę retoryki. W 387 r. przyjął chrzest, następnie święcenia kapłańskie, a w 396 r. został biskupem Hippony. jego najważniejsze dzieło to „Wyznania"
W 381 r. Jan przyjmuje święcenia diakonatu. W 5 lat później zostaje kapłanem. Ma 30 lat. Biskup Fiawian odkrywszy talenty oratorskie nowego Kapłana powierza mu misję głoszenia Słowa Bożego we wszystkich kościołach Antiochii dia pobudzenia wiary wspólnoty chrześcijańskiej.
- Św. Jan Chryzostom napisał wiele traktatów, liczne listy i ogromną ilość kazań.
Najcenniejszym traktatem z zakresu dydaktyki w starożytnym Kościele jest dzieło Św. Jan
Chryzostoma pt. O wychowaniu dzieci. Wychowanie należy do najważniejszych obowiązków rodziców, a zwłaszcza ojca. Nie ma nic ważniejszego i bardziej zaszczytnego, jak wychować dobrego syna. Ideałem, ku któremu zmierza Jan, jest Wychowanie dobrego żołnierza Chrystusowego, czyli wyraźnie ma na uwadze wychowanie chrześcijanina. Całość traktatu opiera na podobieństwie, jakie istnieje między zakładaniem miasta a wychowaniem dziecka
- Należy zabezpieczyć dzieciom majątek
- Rodzice powinni zatroskać się o moralność dzieci
- Zaniedbanie wychowania dzieci jest gniew Boży
- Bez wychowanie nie dopuszczać do praw publicznych
ŚW. HIERONIM - Dużą uwagę poświęcił dziewczętom, dziewczętom liście do kuzynki wypowiadał się o wychowaniu dziewcząt:
• POŚWIĘCONA BOGU
• Musi mieć wyrobioną bojaźń boża
• Nie można znać brzydkich słów oni pieśni świeckich
• Powinna w zabawie poznawać litery
• Powinna być zachęcana do czytania Biblii