3582325396

TOZSAMOSC PRZEDMIOTU PROCESU

Przedmiot procesu zwykle ulega modyfikacjom w toku procesu. Sąd może orzekać wyłącznie w granicach podmiotowych i przedmiotowych skargi.

Opis szczegółowy się zmienia, że to ten sam przedmiot, np. kradzież 400 zł z portfela, a nie 500 zł lub opis zdarzenia, np. że kobieta zmarła przed wrzuceniem do wody.

Opis czynu zarzucanego - opis czynu przypisanego => jedno zdarzenie faktyczne inaczej opisane

A-> czyn zarzucany B-> czyn przypisany

Musi zachodzić tożsamość zarzutów, byleby chodziło o te same zdarzenie faktyczne, które oskarżyciel ujął w skardze.

Ustalenia wpływają na zmianę kwalifikacji czynu, np. zarzut kradzieży, a okazuje się, że to była kradzież rozbójnicza.

Możemy orzekać kiedy przepisy zbiorczo określają czyn, np. znęcanie się- bijąc, a okazało się, że też zastraszano, kk zbiorowo określa czyn

lub kradzież- okazało się, że z użyciem niebezpiecznego narzędzia (kradzież rozbójnicza), a myślano, że to kradzież z włamaniem

lub współkarany czyn następny lub uprzedni (ukradł i zniszczył)

Problem przy przestępstwie ciągłym- jeden czyn, wiele zachowań sprawcy, np. ktoś systematycznie co miesiąc zabiera z kasy 2 tysiące zł, w skardze przez 10 miesięcy, w toku okazuje się, że już od 3 lat.

-1 czyn ciągły, ale jeśli w zarzucie ujęto 10 miesięcy=> ramy czasowe

- wcześniej by wskazano 3 lata=> też sprawca przestępstwa ciągłego

* koncepcja procesu dodatkowego prof. Śliwińskiego (dopuszczalny ponowny proces o to samo- o kwestie nierozstrzygnięte), SN w latach 60- tych też tak uznał.

Jeżeli zawierały się w ramach czasowych z aktu oskarżenia (10 m-cy) to niedopuszczalne.