Pojęcie źródła prawa UE występuje w trzech znaczeniach;
1. poznawczym - są zbiory dokumentów wydawane przez instytucje Unii Europejskiej
2. formalnym - to rozmaite źródła aktów prawnych, które regulują funkcjonowanie przestrzeni prawnej UE i proces osiągania jej celów we wszystkich filarach
3. materialnym - źródłem we wszystkich filarach jest wola państw
jednak ten podział nie oddaje w pełni charakteru specyfiku prawa unii Europejskiej, jako szczególnego prawa międzynarodowego.
jest terminem traktatowym, oznaczającym całokształt regulacji prawnych zawartych w systemie normatywnym trzech filarów, a także politykę i tkwiące u podstaw funkcjonowania unii zwyczaje.
W prawie UE brak jest przepisów zawierających wyczerpujący katalog źródeł prawa. Trzeba wskazać tu art. 249 TWE, 161 TEWEA, 12 i 16 TUE , które mogą w ograniczonym stopniu pomóc w skatalogowaniu części źródeł prawa UE.
Wobec braku stosownych przepisów niezbędne jest sporządzenie katalogu źródeł prawa UE na podstawie analizy obrotu prawnego, orzecznictwa S oraz literatury przedmiotu.
❖ traktaty założycielskie
❖ traktaty akcesyjne
♦♦♦ prawo międzynarodowe publiczne
♦♦♦ ogólne zasady prawa i prawo zwyczajowe
❖ katalog aktów prawnych wydawanych w ramach trzeciego
❖ orzecznictwo TS i SPI ♦♦♦ inne akty prawne podział prawa UE:
> pierwotne
* traktaty założycielskie
■ modyfikacje do traktatów założycielskich
■ traktaty akcesyjne
■ ogólne zasady prawa
■ prawo zwyczajowe
> kategoria pośrednia - umowy międzynarodowe
> pochodne - rozmaite akty prawne tworzone przez instytucje działające w jednolitych ramach instytucjonalnych które możemy podzielić na;
■ wiążące
■ niewiążące