BIBLIA A LITERATURA STAROŻYTNA
W starożytności istniał pewien kanon gatunków literackich.
DECORUM1
(Arystoteles i inni)
upadł dopiero na początku XIX wieku (romantyzm)
Wszystko razem - we władztwie retoryki, początkowo traktowanej jako sztuka mówienia.
Retoryka
• lnventio - wybór tematu w zależności od rodzaju i gatunku literackiego, dobór metrum, kreacja bohatera
• dispositio - rozplanowanie materiału literackiego (treści)
• elocutio - środki stylistycznego wyrazu, np. wybór stylu (wysoki, średni lub niski), wybór środków personifikacyjnych, sposób pisania, ozdobniki
• actio - sposób poruszania się retora (wszystkie gesty zostały skodyfikowane)
• memoria - związana z jurysdykcją starożytną (w starożytnej Grecji wszystkie akta sądowe i całe sprawy obrońcy i oskarżyciele mieli w pamięci)
Actio i memoria - niezbędne wmówieniu i przekonywaniu.
Biblia była w starożytności bardzo popularna, jej pisarze pochodzili z różnych okresów, na ogół nie byli zbyt dobrze wykształceni. Napisana została stylem wysokim, ozdobnym.
LITERATURA W ŚREDNIOWIECZU
W średniowieczu wytworzyły się nowe gatunki, powstał nowy kanon gatunków. Literatura stała się podporządkowana Kościołowi.
Średniowiecze znało starożytność, ale inaczej ją odbierało niż później renesans.
Nawiązywano do Arystotelesa i Platona. Starano się ich „Chrystianizować". Ich
twórczość znano wybiórczo, nie z pism oryginalnych, lecz od Arabów, którzy pisma te czytali, studiowali (Europa -* przez Półwysep Iberyjski - średniowiecze barbarzyńskie).
Z mitów - znane tylko: mit Atlantydy i powstanie świata.
W średniowieczu mało kto znał grekę. Literatura dostępna była z komentarzami łacińskimi (chrystianizacja).
Zasada odpowiedniości stylu.