3582333875

Kolejna typologia:

1.    Diagnoza pełna - rozwinięta, bada wszystkie aspekty wycinka rzeczywistości.

2.    Diagnoza ogólna - sądująca, ogólne zorientowanie się w problemie.

3.    Diagnoza szczegółowa - wycinkowa, obejmuje analizę występujących problemów i trudności osoby diagnozowanej.

4.    Diagnoza różnicowa - rodzaj szczegółowej, polega na zestawienie dwóch lub więcej wyników diagnoz szczegółowych.

Typologia ze względu na przedmiot:

1.    Diagnoza osobnicza - koncentruje się na różnych cechach jednostkowych i zaburzeniach rozwojowych, przynależy przede wszystkim do psychologii.

2.    Diagnoza grupy - wyjaśnienie mechanizmów funkcjonowania jednostki w grupie, pizedmiot diagnozy psychologicznej, pedagogicznej i socjologicznej

Typologia ze względu na rodzaj problemu:

1.    Diagnoza poznawcza - stanowi podstawę opisów i wyjaśnienia rzeczywistości, pośrednio służy projektowaniu zmian.

2.    Diagnoza decyzyjna - projektowanie zmian na różnych poziomach: jednostkowym, grupowym, społecznym

Typologia ze względu na ogólny przedmiot:

1.    Diagnoza psychologiczna - wszystko co określa osobowość, charakter.

2.    Diagnoza pedagogiczna - społeczna, ocena realnego stanu

-    ról społecznych

-    dydaktyczna

-    resocjalizacyjna

-    rewalidacyjna

3.    Diagnoza socjologiczna - kategoryzuje tzeczywistość pod kątem społecznym

4.    Diagnoza psychiatryczna i medyczna (często się przenikają)

Ze względu na diagnozę negatywną i pozytywną - określenie mocnych stron jednostki.

a)    Diagnoza negatywna - skupia się na podłożu zaburzeń

b)    Diagnoza pozytywna - na pozytywnych cechach

W diagnozie można wyróżnić 3 podłoża problemów:

1.    To jak jest? - diagnoza stanu, identyfikacyjna, genetyczna, fazy, znaczenia, prognostyczna

2.    Co powinno być zrobione? - diagnoza decyzyjna, projektowanie działań, interwencji

3.    W jaki sposób przybliżyć stan faktyczny do postulowanego - diagnoza efektów, decyzyjna, weiyfikacyjna.

Wykład 2 data 29.10.09r DIAGNOSTYKA W UJĘCIU HISTORYCZNYM

1. Janusz Korczak - wprowadził nazwy diagnozy klinicznej do pedagogiki, uważał za istotną diagnozę oparta na objawach, był także lekażem. uważał że nie ma objawów bez znaczenia i że są dwa kiemnki działań diagnozy:

-    poznanie i rozumienie dziecka

-    poznanie siebie przez diagnozę / wychowawcę

Jeśli człowiek będzie znał siebie to będzie w stanie rozumieć innych i diagnozować.

Typologia wychowawców wg. Korczaka

-    bnual

-    mizantrop

-    kokietujący dzieci

-    pozorny wychowawca

-    dozorca