Tak zwane tabelki zero - jedynkowe służą do określania prawdziwości lub fałszywości zdaii zawierających spójniki logiczne. Prawdę lub fałsz nazywamy wartością logiczną zdania. W notacji logicznej symbol 0 oznacza zdanie fałszywe, natomiast 1 zdanie prawdziwe. Wartość logiczną zdania prostego zapisujemy zwykle pod (lub nad) odpowiadającą mu zmienną, wartość logiczną zdania złożonego zapisujemy pod głównym spójnikiem tego zdania.
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
Tabelka dla negacji ukazuję dość oczywistą prawidłowość, że negacja zmienia wartość logiczną zdania. Gdy weźmiemy dowolne zdanie fałszywe (oznaczone - 0) i następnie zanegujemy je, to otrzymamy zdanie prawdziwe (oznaczone 1). Na przykład: Gdańsk jest stolicą Polski - fałsz, Gdańsk me jest stolicą Polski - prawda. Natomiast poprzedzenie negacją zdania prawdziwego czyni z niego zdanie fałszywe. Na przykład: Kraków leży nad Wisłą - prawda, Kraków me leży nad Wisłą - fałsz.
Tabelka dla alternatywy pokazuje, iż jest ona zdaniem fałszywym tylko w jednym przypadku - gdy oba jej człony są fałszywe. Gdy przynajmniej jeden człon jest zdaniem prawdziwym - prawdziwa jest również cała alternatywa.
Gdy w prognozie pogody słyszymy, że będzie padał deszcz lub śnieg, tymczasem następnego dnia nie będzie ani deszczu, ani śniegu (czyli oba człony alternatywy okażą się zdaniami fałszywymi), to całą prognozę należy uznać za fałszywą. Gdy jednak spadnie sam deszcz (pierwszy człon prawdziwy), sam śnieg (drugi człon prawdziwy), lub też i śnieg i deszcz (oba człony alternatywy prawdziwe), zdanie mówiące że będzie padał deszcz lub śnieg okazuje się prawdziwe.