3582469030

Ząi y? prawą ęywilnęgp z ąniQwąmi w ądministrąęji,

Zasadnicze cechy stosunku cywilno-prawnego:

1.    Równorzędność stron - ma wyznaczyć brak hierarchicznego podporządkowania. Jest obecna z punktu widzenia formalnego. Jest to związane z autonomią woli stron.

Oznacza, że stosunki cywilno-prawne będą w istocie swej swobodnie kształtowanymi przez osoby, które w tych stosunkach występują.

Swoboda umów oznacza:

swobodę w podjęciu decyzji w zawarciu umowy

swobodę w wyborze kontrahenta (reguły wolnego rynku)

swobodę w kształtowaniu treści umowy (o tym decydują obie strony)

Swoboda ta ma jednak swoje granice.

Prawo cywile jest prawem ludzi wolnych, którzy z własnej woli wstępują w stosunki cywilnoprawne, tkwią w nich i sami je tworzą.

Ius cuvile — prawo obywateli

2.    Mają na ogół charakter majątkowy, czyli są mierzalne za pomocą kategorii ekonomicznych (np. pieniądze). Niekiedy występują stosunki cywilno-prawne o charakterze niemajątkowym np. w przypadku ochrony dóbr osobistych (ochrona nazwiska, mienia), gdy zadośćuczynieniem mają być przeprosiny.

Ochrona według przepisów prawa cywilnego - głównie ochrona środkami niematerialnymi.

3.    Na ogół są wolne od ingerencji państwa (od przymusu państwowego), chociaż czasami może dojść do takiej ingerencji, która na ogół będzie miała miejsce w skutek żądania jednej ze stron stosunku cywilno-prawnego.

Źródła stosunków cywilno-prawnych (co wpływa na powstanie, zmianę lub ustanie stosunku cywilno-prawnego) - są zależne od zdarzeń prawnych.

Ogół przepisów prawa cywilnego można podzielić na działy.

Podział pandektowy - zbiera reguły prawa rzymskiego tak zmodyfikowane aby można było zastosować je ówcześnie.