7409417744

Smith

ROK MAŁPY

Na zewnątrz ujadała sfora psów, a gdzieś dalej, w Santa Cruz, gardłowy szczek króla lwów morskich niósł się echem po nabrzeżu, nad pogrążonymi we śnie cielskami. Słychać było coś w rodzaju niskiego, przeciągłego gwizdu. Ujadanie gasło. Niemal słyszałam, jak z nieziemskich mgieł wznoszą się pierwsze dźwięki preludium do „Parsifala”. Z portfela wypadło zdjęcie, mały chłopiec i kobieta w sukience z ciemnej krepy. Na pewno gdzieś już je widziałam, może była to scena z jakiegoś filmu. Zbliżenie oczu w kolorze czekolady, falujący dywan z maleńkich kwiatów, który wcale nie był dywanem, tylko falbaną sukienki w światłach przejeżdżającego samochodu. Wsunęłam dłoń pod poduszkę i dotknęłam zawiniątka, żeby się upewnić, że wciąż tam jest. Przytaknęłam sennie, a potem zamknęłam oczy, otulona w mglisty migot obrazów: łabędź, włócznia i Święty Głupiec.