1060441257

Kolejną metodą analizy otoczenia konkurencyjnego jest profil ekonomiczny sektora. Jest sposobem oceny rzeczywistości, w której funkcjonuje firma. Istota profilu ekonomicznego sektora polega na skróconej charakterystyce sektora według następujących cech i kryteriów:

•    rozmiar rynku (ilościowo i wartościowo);

•    zasięg konkurowania;

•    stopa wzrostu rynku jako procentowa wielkość zmian sprzedaży rocznej;

•    liczba konkurentów oraz struktura udziałów;

•    liczba i wielkość nabywców;

•    tempo zmian w technologii wytwarzania i komercjalizacji nowych produktów;

•    stopień zróżnicowania produktów konkurencyjnych występowanie efektu ekonomiki skali działania firm;

•    występowanie efektu uczenia się firm;

•    wymagania kapitałowe;

•    oczekiwany poziom rentowności danego sektora w porównaniu do wielkości przeciętnych w gospodarce (kraju i świata).

Następna metoda to mapa grup strategicznych, która stanowi graficzną prezentację sytuacji konkurencyjnej w trudnym do sporządzania narzędziem analizy sektora. Pozwala lepiej poznać charakter konkurencji wewnątrz grupy strategicznej. Wybiera się kryteria i czynniki, które są łatwo mierzalne i można nadać miary punktowe lub procentowe.

Ocena potencjału globalizacyjnego sektora to metoda, która pozwala firmom zaoszczędzić około 70% całkowitych kosztów działalności. Potencjalne korzyści związane z globalizacją są znacznie szersze (obniżka cen, zdobycie nowych rynków, pozyskiwanie nowych klientów). Za sektor globalny można uznać sektor, w którym znaczną część rynku zajmują firmy globalne prowadzące ze sobą grę konkurencyjną w skali całego świata.

Potencjał globalizacyjny sektora zależy od liczby czynników sprzyjających globalizacji hamujących ten proces. M. Porter zalicza do czynników sprzyjających globalizacji:

•    względną przewagę,

•    ekonomię skali produkcji, w zaopatrzeniu,

•    doświadczenie w skali globalnej,

•    logistyczne ekonomie skali,

•    marketingowe ekonomie skali,