1109145608

Milenijne Cele Rozwojowe (MDGs)

W latach '90 pod auspicjami Narodów Zjednoczonych zorganizowano szereg konferencji tematycznych dotyczących różnych dziedzin i aspektów rozwoju społecznego i gospodarczego. Konferencje te dotyczyły: edukacji dla wszystkich (Jomtien, 1990 r.), dzieci (Nowy Jork, 1990 r.), środowiska i rozwoju (Rio de Janeiro, 1992 r.), praw człowieka (Wiedeń, 1993 r.), ludności i rozwoju (Kair, 1994 r.) rozwoju społecznego (Kopenhaga, 1995 r.)

- kobiet (Pekin, 1995 r.)

siedzib ludzkich (Stambuł, 1996 r.) żywności (Rzym, 1996 r.).

Rezultaty owych konferencji stały się przedmiotem prac Komitetu Pomocy Rozwojowej OECD (DAC) - głównego organu współpracy i koordynacji działań najważniejszych światowych dawców pomocy rozwojowej. Na ich podstawie Komitet opracował główne cele ludzkości w dziedzinie rozwoju międzynarodowego. Zostały one przyjęte podczas posiedzenia DAC na wysokim szczeblu w maju 1996 r. jako tzw. Międzynarodowe Cele Rozwoju (IDGs). Cztery lata zatwierdzili je wszyscy przywódcy państw i rządów zebrani na 55. sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych, w tym Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski. Tym samym weszły one do zbiorowej świadomości jako Milenijne Cele Rozwoju (MDGs)

Milenijne Cele Rozwoju - MDGs

1.    Wyeliminowanie skrajnego ubóstwa i głodu (zredukowanie do 2015 r. o połowę liczby ludności żyjącej za mniej niż 1 dolar USA dziennie oraz ograniczenie do 2015 r. o połowę liczby ludzi cierpiących głód);

2.    Zapewnienie powszechnej edukacji dla wszystkich dzieci na poziomie podstawowym do 2015

3.    Promocja równości płci i równouprawnienie kobiet (poprzez wyeliminowanie różnic między płciami w dostępie do edukacji podstawowej do roku 2005 i na wszystkich szczeblach edukacji do 2015 r.);

4.    Ograniczenie śmiertelności dzieci poniżej 5 lat o dwie trzecie do 2015 r.;

5.    Ograniczenie do 2015 r. liczby matek umierających przy porodzie o trzy czwarte;

6.    Zredukowanie o połowę do 2015 r. liczby osób żyjących z HIV/AIDS, chorujących na malarię lub inne choroby zakaźne;

7.    Poprawa stanu środowiska naturalnego Ziemi, poprzez integrację zasad trwałego rozwoju w programach i politykach poszczególnych krajów, odwrócenie tendencji wyczerpywania się zasobów, zmniejszenie o połowę do 2015 r. liczby ludzi żyjących bez dostępu do wody pitnej oraz znaczącą poprawę do 2020 r. w zakresie jakości życia ludzi żyjących w slumsach;

8.    Rozwinięcie globalnej współpracy na rzecz rozwoju, poprzez rozwijanie otwartego, przewidywalnego nie-dyskryminacyjnego i przejrzystego światowego systemu handlowego, uwzględnienie specjalnych potrzeb krajów najmniej rozwiniętych, wyspiarskich i śródlądowych (zwłaszcza w zakresie dostępu do rynków krajów rozwiniętych, redukcji długów, zwiększenia pomocy rozwojowej), wszechstronne podejście do kwestii oddłużenia państw Południa, wypracowania strategii na rzecz zapewnienia pracy młodemu pokoleniu, zapewnienie dostępu do leków dla krajów rozwijających się oraz umożliwienie im korzystania z dobrodziejstw nowoczesnej technologii.

20 | S t r o n a