1109146005

Trzy warstwy kultury organizacyjnej to:

•    artefakty - rzucające się w oczy zachowania ludzi, stosowane rozwiązania organizacyjne ( ubiór profesorów wielu uczelni składający się z marynarki klubowej i szarych spodni)

•    uznawane wartości - to co jest uznawane w organizacji za ważne (wyraźne określanie pozycji zawodowej członka społeczności akademickiej),

•    podstawowe założenia - nieświadomie przyjmowane założenia prowadzące do uznawanych wartości (akceptowany powszechnie w środowisku akademickim model kariery pionowej).

Typowe składowe kultury organizacyjnej hierarchicznych, funkcjonalnie zorientowanych organizacji ery przemysłowej:

•    artefakt - zjawisko silosów organizacyjnych,

•    uznawane wartości - najważniejsza jest komunikacja pionowa,

•    podstawowe założenia - dla moich losów w organizacji ważniejsze są dobre relacje z szefem niż myślenie kategoriami interesu klienta.

W typowych organizacjach ery przemysłowej dominowała kultura zwana kulturą władzy. Liczyło się przede wszystkim zdanie szefa, rola pracownika polegała na sprawnym wykonywaniu dokładnych poleceń.

W latach 80 - tych i 90 - tych w przekształcających się organizacjach ( głównie tych zorientowanych na wiedzę ) pojawiły się nowe elementy kultury zwanej kulturą wyniku. Wiele firm usiłowało wykorzystać pojawiające się okazje i zrealizować wykładnicze tempo swego wzrostu. Stworzono silne nowe mechanizmy motywacyjne: ścieżki kariery, opcje na akcje, indywidualne budżety szkoleniowe.

Kultura wyniku oprócz początkowo szybkiego wzrostu organizacji zaowocowała też efektami negatywnymi. Do jej mankamentów zaliczyć należy: szybkie wypalanie pracowników, wzrastająca liczba rozwodów, rosnąca stopniowo fluktuacja. Jako negatywne następstwo kultywowanej kultury wyniku można również traktować popularne ostatnio zjawisko kreatywnej księgowości.

15