Program nauczania
Prowadzący:
Suma godzin we wszystkich semestrach Wykłady: 0 Ćwiczenia: 10 |
Semestr III |
Opis przedmiotu z uwzględnieniem założeń, celów |
Celem zajęć jest wyjaśnienie i zrozumienie poprzez praktykę istoty i zasad stosowania metod aktywizujących w pracy z uczniem. W trakcie ćwiczeń poznanie i doświadczanie mechanizmów funkcjonowania wybranych metod aktywizujących. Metody aktywizujące opierają się na budowaniu wiedzy teoretycznej i praktycznej poprzez doświadczenia uczniów.
Istotą metod aktywizujących jest jak nauczyć się uczyć ze świadomością odpowiedzialności za jego efekty. Metody aktywizujące, inaczej aktywne są to metody twórcze, które wyzwalają w uczniach samodzielność, poszukiwanie oryginalnych, niejednoznacznych i wielu rozwiązań lub jednego właściwego.
Tematyka zajęć_
1. Kleksy - ćwiczenie oparte na skojarzeniach. Dokończ obraz i wymyśl opowieść.
2. Łańcuch słów - prowadzący ćwiczenie losuje z kartoteki wyrazowej jakiś wyraz. Każda grupa dopisuje możliwie najwięcej słów wiążących się z nim i ćwiczenia dodatkowe.
3. Gdyby...to. Ćwiczenie to przygotowuje umysł do wysiłku i pomaga zrozumieć, czym cechuje się
twórczy klimat, np. Gdyby ryby mogły mówić, to...Gdyby Św. Mikołaj rzeczywiście spełniał życzenia, to____itp.
4. Burza mózgów - uczy analizowania i definiowania pojęć i przyjmowania różnych stanowisk.
5. Mapa skojarzeń - Zauważ, że... umiejętność szukania rozwiązań, niekonwencjonalność w ujęciu.
6. Metoda: sześć myślowych kapeluszy Edwarda de Bono.
7. Robinson Cruzoe - Zadaniem jest opracowanie strategii przetrwania. Jakie należy podjąć w danej chwili decyzje? Co będzie potrzebne żeby przetrwać?
8. Drzewo decyzyjne - wdrażanie do umiejętności podejmowania drcyzji.
Sposoby oceny pracy studenta_
Na podstawie prac wykonanych w ramach ćwiczeń student otrzymuje zaliczenie przedmiotu. W tym 80% frekwencji na zajęciach_
Literatura
Arends R. J., Uczymy się nauczać. Warszawa 1998.
Bernacka D., Od słowa do działania. Warszawa 2001.
Bowkett S., Wyobraź sobie, że... Ćwiczenia rozwijające twórcze myślenie uczniów. Warszawa 2000. Cooper P.J., Sprawne porozumiewanie się. 114 scenariuszy ćwiczeń z mówienia i słuchania. Warszawa 1994.
De Bono E., Naucz swoje dziecko myśleć. Warszawa 1995.
Dryden G., Vos J., Rewolucja w uczeniu. Poznań 2000.
Fenstermacher G. D., Soltis J. F., Style nauczania. Warszawa 2000.
Góralski A., Być nowatorem. Poradnik twórczego myślenia. Warszawa 1990.
Hamer H., Klucz do efektywnego nauczania. Poradnik dla nauczycieli. Warszawa 1994.
Joyce B., Calhoun E., Hopkins D., Przykłady modeli uczenia się i nauczania. Warszawa 1999.
Kaduson H., Schafer Ch., Zabawa w psychoterapii. Gdańsk 2001._