1300739491

sygnatura książki (byc może wcześniej na podstawie nazwiska szukamy ID, a na podstawie tytułu sygnatury) i wpisujemy w wolne miejsce datę zwrotu.

Przykład 3

Znaleźć wszystkich czytelników, którzy mają wypożyczone książki.

Przeglądamy tabelę Wypożyczenie pod kątem pustej daty zwrotu. Wypisujemy ID czytelników, a następnie na podstawie listy ID, oraz tabeli Czytelnik wypisujemy nazwiska, adresy, czy co jeszcze chcemy...

Przykład 4

Znaleźć wszystkich czytelników, którzy mają przeterminowane książki.

Analogicznie, jak w przykładzie 3, ale wyszukujemy tylko takie pozycje, które mają pustą datę zwrotu, ORAZ termin zwrotu wcześniejszy niż „dziś”.

Przykład...

Sądzę, że powyższe przykłady pozwolą przynajmniej poglądowo zorientować się, w jaki sposób takiej bazy danych można używać. W kolejnym rozdziale zajmiemy się już rzeczywistym zadawaniem pytań SZBD i konkretnym wykorzystywaniem języka SQL, w dalszej zaś kolejności tym, w jaki sposób zbudować za pomocą poleceń taką bazę danych.

4 Język SQL, czyli jak rozmawiać z bazą danych?

Do tej pory zastanawialiśmy się nad tym, w jaki sposób działa prosta baza danych, jak z niej korzystać. W tym rozdziale poznamy konkretne narzędzia (polecenia) pozwalające na zadawanie konkretnych pytań i otrzymywanie na nich od komputera odpowiedzi. Do ich zadawania służy specjalny język zapytań, tzw. SQL (Structured Query Language). Nie zamierzam tu opisywać ani historii tego języka, ani jego standardów, dialektów, form itd., bo to ma być skrypt z podstaw, a jeśli kogoś będą interesowały dodatkowe szczegóły, bez problemu można je znaleźć w internecie.

Co istotne, a co jest często popełnianym błędem - język SQL składa się z czterech części związanych z różnymi zadaniami związanymi z obsługą bazy danych:

•    DQL (Data Query Language) jest językiem służącym zadawaniu pytań bazie danych

•    DML (Data Manipulation Language) to fragment SQL służący modyfikacji danych w ramach istniejącej struktury (dodawanie, usuwanie, modyfikacja rekordów)

•    DDL (Data Definition Language) to zbiór poleceń służących definiowaniu struktury danych, czyli np. tworzeniu nowych tabel

•    DCL (Data Control Language) to narzędzia właściwie administracyjne związane z uprawnieniami do poszczególnych obiektów (np. określenie kto może modyfikować dane, a kto tylko czytać w danej tabeli)

Bardzo często (błędnie!) przez SQL rozumie się tylko język DQL, gdyż on najczęściej jest wykorzystywany. Nim też zajmiemy się w niniejszym rozdziale. W kolejnym omówimy DML, a pod koniec w skrócie DDL, oraz przedstawione zostanie kilka prostych przykładów użycia DCL. Nad tym ostatnim nie będę się zbytnio rozwodził głównie dlatego, że jest on wykorzystywany przy administracji bazą danych, a sama tematyka administracji jest wielokrotnie szersza (nawet chcąc ją omówić w dużym skrócie) niż ramy tej pracy.

Język DQL składa się z... jednego polecenia! Polecenia SELECT które ma następującą strukturę¹: SELECT    Lista wyświetlanych kolumn rozdzielona przecinkami²; ewentualnie * do wypisania wszystkich kolumn

1

Elementy opcjonalne zaznaczone kolorem szaiym, jednak jeśli wystąpi opcjonalna klauzula, jej argumenty muszą

2

wystąpić również