M. Masłowski, Zwierciadła Kordiana. Rola i maska bohatera w dramatach Słowackiego, Izabelin 2001.
J. Trznadel, Kordian, [w:] idem, Polski Hamlet. Kłopoty z działaniem, Warszawa 1989.
5. KU MISTERYJNOŚCI: Książe Niezłomny
Zagadnienia: Parafraza, przekład, odczynienie; postać Chrystusa, zagadnienie ofiary; dramat religijny?
Proponowane opracowania:
B. Baczyńska, „Książę Niezłomny". Hiszpański pierwowzór i polski przekład, Wrocław 2002. P. Goźliński, Święty książę od obrazów, [w:] idem, Bóg aktor. Romantyczny teatr świata, Gdańsk 2005.
D. Kosiński, Książę. Teatr przemiany Juliusza Słowackiego, [w:] Tradycja romantyczna w teatrze polskim, pod red. D. Kosińskiego, Kraków 2007.
K. Mroczkowska-Brand, Słowacki i Calderon. „Książę Niezłomny”. Od imitacji idealnego rycerza do imitacji Chrystusa (Studium translatologiczne) [w:] Juliusz Słowacki - poeta europejski, red. M. Cieśla-Korytowska, W. Szturc, A. Ziołowicz, Kraków 2000.
W. Szturc, Słowacki hiszpański, [w:] Słowacki współczesny, pod red. M Troszyńskiego, Warszawa 1999.
A. Ziołowicz „Misteria polskie”. Z dziejów misteryjności w dramacie romantycznym i młodopolskim, Kraków 1996.
II. Tematem drugiej części kursu będzie koncepcja świata/teatru i człowieka/aktora w dramaturgii Norwida na przykładzie Aktora i Za kulisami, zas zakończy go analiza mniej popularnych komedii Fredry: Rewolwer, Świeczka zgasła, Dyliżans, Z Przemyśla do Przeszowy.
Proponowane opracowania:
I. Sławińska, Reżyserska ręka Norwida, Kraków 1971.
J. Zach-Błońska, Monolog różnogłosy. O dramatach współczesnych Cypriana Norwida, Kraków 1993.
M. Inglot, Świat komedii Fredrowskich, Wrocław 1986.
T. Żeleński-Boy Obrachunki fredrowskie.
Zaliczenie: Warunkiem zaliczenia konwersatorium jest aktywny udział w zajęciach oraz przedstawienie do 31 maja 2010 roku pracy semestralnej (objętość: 10-15 stron) poświęconej jednemu z utworów dramatycznych epoki, które nie będą omawiane na zajęciach.