1437212969

1437212969



Semestr 2: Muzyka francuska - chancon w XVI wieku, programowość (C. Janequin), metryczność (C. Le Jeune). Muzyka niemiecka - chorał protestancki i muzyka wielogłosowa. Muzyka angielska XVI wieku. Instrumentalna praktyka wykonawcza XVI wieku, gatunki i formy muzyki instrumentalnej oraz przedstawiciele (preambulum, fantazja, toccata, wariacje, canzona, ricercar, tańce). Złoty wiek muzyki polskiej - różnice w stosunku do renesansu europejskiego, twórczość religijna z tekstem łacińskim (Jerzy Liban z Legnicy, Mikołaj z Chrzanowa, Mikołaj z Krakowa, Marcin Leopolita, Wacław z Szamotuł, Tomasz Szadek, Krzysztof Borek), muzyka religijna i świecka w języku polskim (Wacław z Szamotuł, Cyprian Bazylik, Mikołaj Gomółka, Krzysztof Klabon), muzyka instrumentalna (Mikołaj z Krakowa, Wojciech Długoraj), praktyka wykonawcza Muzyka epoki baroku. Ogólna charakterystyka okresu, elementy warsztatu kompozytorskiego (generałbas, rozwój faktury homofonicznej i harmonii funkcyjnej, polifonia), różnorodność stylistyczna epoki (stile antico, stile moderno, styl kościelny, styl kameralny, styl teatralny, styl koncertujący, bel canto), rodzaje obsady wykonawczej (solowa, zespołowa, triowa), barokowa programowość (figury retoryczne), style narodowe (włoski, francuski, niemiecki, anqielski).

Metody oceny

Kolokwia ustne, kolokwia pisemne, testy, ocena bieżąca.

Forma zaliczenia

Semestr 1: ocena | Semestr 2: eqzamin obejmujący materiał całeqo roku

Zalecane lektury i materiały pomocnicze

M.    Bukofzer, Muzyka w epoce baroku-od Montemdiego do Bacha, Warszawa 1970; J.Chomiński, Historia harmonii i kontrapunktu, T.1. Warszawa 1958; J. Chomiński, Historia muzyki, cz. 1. Warszawa 1990;

Z. Dobrzańska-Fabiańska, Polifonia średniowiecza, Musica Jagellonica Kraków 2000; E. Fubini, Historia estetyki muzycznej, Kraków 1997; D. Gwizdalanka, Historia muzyki, cz. 1 i 2„ PWM Kraków 2005,2006;

N.    Hamoncourt, Muzyka mową dźwięków, Warszawa 1994; M. KowalskaA, ABC historii muzyki, Musica Jagellonica Kraków 200; A. Leszczyńska, Melodyka niderlandzka w polifonii Josąuina Obrechta i La Rue, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego 1997; B. Matusiak, Hildegarda z Bingen. Teologia muzyki, Wydawnictwo Homini Kraków 2003; B. Muchemberg, Pogadanki o muzyce, cz. 1. Warszawa 1995; D. Szlagowska, Muzyka baroku, Akademia Muzyczna w Gdańsku 1998; M. Tomaszewski Red., Od psalmu i hymnu do songu i liedu, zagadnienia genealogiczne rodzaj - gatunek - utwór, Akademia Muzyczna w Krakowie 1998; M. Wozaczyńska, Muzyka renesansu, Akademia Muzyczna w Gdańsku 1996;

M. Wozaczyńska, Muzyka średniowiecza, Akademia Muzyczna w Gdańsku 1993.

PRZEDMIOT: KSZTAŁCENIE SŁUCHU

semestr

1,2

Formuła

Liczba godzin

Liczba godzin

Typ

obowiązkowy

przedmiotu

ćwiczenia

w tygodniu

2

w semestrze

30

przedmiotu

Punkty ECTS

Semestr 1 - 2 punkty | Semestr 2-2 punkty

Wykładowca

mqr Aqnieszka Sanecka

Wymaqania wstępne

Spełnienie wymoqów rekrutacji.

Cele nauczania

Dalszy rozwój umiejętności analizy i klasyfikacji zjawisk dźwiękowych w obrębie wszystkich elementów dzieła muzyczneqo w oparciu o literaturę muzyczną.

Treści programowe

Semestr 1: Gamy: śpiewanie, rozpoznawanie i zapisywanie gam majorowych i minorowych. Skale modalne: śpiewanie, rozpoznawanie i zapisywanie skal w transpozycji. Struktury 1-głosowe tonalne oparte na materiale diatonicznym: czytanie nut głosem, transponowanie, rozpoznawanie i określanie cech struktur melodycznych, zapisywanie, korekta błędów, improwizowanie, zapamiętywanie, rozwijanie progresji melodycznej. Interwały proste: budowanie i śpiewanie, rozwiązywanie dysonansów, rozpoznawanie, określanie nazw dźwięków, zapisywanie symboli, korekta błędów. Akordy jako samodzielne jednostki brzmieniowe - trójdźwięki: budowanie i śpiewanie, rozpoznawanie, określanie nazw, korekta błędów, improwizowanie melodii opartej na akordach. Harmonika - trójdźwięki główne i poboczne: śpiewanie, określanie i zapisywanie symboli, zapamiętywanie i powtarzanie konstrukcji harmonicznej. Wielogłosowość - struktury diatoniczne: śpiewanie, rozpoznawanie i określanie cech wielogłosowych struktur melodycznych, zapamiętywanie, zapisywanie, korekta błędów, uzupełnianie partytury. Metrorytmika - struktury 1-głosowe: wykonywanie, zapamiętywanie, zapisywanie, rozpoznawanie metrum, rozpoznawanie schematu rytmicznego, korekta błędów.

Semestr 2: Gamy: śpiewanie, rozpoznawanie i zapisywanie gam majorowych i minorowych. Skale modalne: śpiewanie, rozpoznawanie i zapisywanie skal w strukturach 1-głosowych. Struktury 1-głosowe tonalne oparte na tonalności rozszerzonej: czytanie nut głosem, transponowanie, rozpoznawanie i określanie cech struktur melodycznych, zapisywanie, korekta błędów, improwizowanie, zapamiętywanie, rozwijanie progresji melodycznej. Interwały proste: budowanie i śpiewanie, rozwiązywanie dysonansów, rozpoznawanie, określanie nazw dźwięków, zapisywanie symboli, korekta błędów. Akordy jako samodzielne jednostki brzmieniowe - dominanta septymowa: budowanie i śpiewanie, dośpiewywanie dysonansów, rozpoznawanie, określanie nazw, korekta błędów, improwizowanie melodii opartej na akordach. Harmonika - dominanta septymowa, zboczenia modulacyjne proste: śpiewanie, określanie i zapisywanie symboli, zapamiętywanie i powtarzanie konstrukcji harmonicznej. Wielogłosowość - struktury oparte na rozszerzonej tonalności: śpiewanie, rozpoznawanie i określanie cech wielogłosowych struktur melodycznych, zapamiętywanie, zapisywanie, korekta błędów, uzupełnianie partytury. Metrorytmika - 2-głosowe struktury rytmiczne: wykonywanie, zapamiętywanie, zapisywanie, rozpoznawanie metrum i jego zmian, rozpoznawanie schematu rytmiczneqo, korekta błędów.

Metody oceny

ocena bieżąca



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
MISTRZOWIE i książęta : malarstwo francuskie XV i XVI wieku / Krystyna Secomska. -Warszawa : Wydawni
ich było zamienić na czterowiersz i dwuwiersz. W odmianie francuskiej, zapoczątkowanej w XVI wieku p
UNIWERSYTET TRZECIEGO WIEKU- program wykładów w semestrze zimowym Lp. DATA TEMAT
RZEŹBA FRANCUSKA XVI WIEKU Jean Goujon (1510-68) Francuski architekt, rzeźbiarz z Normandii, mistrz
HISTORIA Nazwa nikotyny pochodzi od nazwiska francuskiego lekarza, Jeana Nicota, który w XVI wi
Wszechświat i człowiek—Tom III.Pracownia astronoma na początku XVI wieku. Według rysunku I. Stradanu
img02701 djvu 26 filolog XVI wieku, Andrzej Patrycy Nidecki, pierwszy wydał fragmenty nieznanych pi
skanuj0031 (105) EPOKA PIŚMIENNADOBA STAROPOLSKA (od połowy XII do przełomu ^XV i XVI wieku) 7. NAJW
Wzorzec stylistyczny polszczyzny biblijnej w pierwszej połowie XVI wieku, Studjęz SiDABP 2009, red.
str 184 185 nioeuropejskiej od XVI wieku, w Polsce była rzadko używana — wyłącznie w jeździe cudzozi
IMG10 (5) 193 Szczucki L., Z problemów eschatologii ariańskiej w Polsce XVI wieku, Warszawa 1956 Sz
page0503 BIBLIOGRAFIA Borek H., Szumska U., 1976, Nazwiska mieszkańców Bytomia od końca XVI wieku do

więcej podobnych podstron