0000901

XVI

»przykazał.« (Math. Cap. 28.) Zapewnia ich przy tym: ażeby nabrali odwagi do opowiadania Ewangelii; odchodzi on aby zesłał im Ducha Świętego, którego Ojciec jego obiecał im, i zaleca by siedzieli w Jerozolimie dopóki nie odbiorą go. »Ja poszlę wam (Lucae. Cap. 24.) obietnicę, ojca mojego na was, a wy siedźcie w mieście,

»aź będziecie obleczeni mocą z wysokości. Przydaje Łu-»kasz Święty (Aclorum. CapA) A jedząc z niemi rozka-»zał im aby nie odchodzili z Jerozolimy, ale czekali obietnicy Ojcowskiej: klórąście słyszeli z ust moich. Al-»bowiem Jan chrzcił wodą a wy będziecie chrzczeni Du-    «

»chem Świętym... po nie wielu tych dniach wy weźmiecie »moc Ducha Świętego, który przyjdzie na was i będzie-»cie mi świadkami w Jerozolimie, i w wszystkiej Judz-»kiej ziemi i Samaryi , i aź na kraj ziemi«. I ten jest Duch Święty, którego on już dawniej im obiecał przed męką swoją, w rozmowach, które miał do nich przy o-s la t n i ej wieczerzy w tych wyrazach: »Ja będę pro-»sił Ojca, a da wam innego pocieszyciela, aby z wami » mieszkał na wieki, to jest: Ducha prawdy.. » Pocieszyciel »Duch Święty którego zeszłe Ojciec w imię moje, ten was »nauczy wszystkiego, i przypomni wam wszystko cokol-»wiek wam powiedział... Mam ci wam jeszcze wiele mó-»wic, ale teraz znieść nie możecie. Lecz gdy przyjdzie »on Duch prawdy, nauczy was wszelkiej prawdy: bo nie »sam od siebie mówić będzie, ale cokolwiek usłyszy to »powie i przyszłe rzeczy wam oznajmi. On ci mię u-»wielbi bowiem z mego weźmie a wam opowie. (t.Joan.

» Cap. 14. et 16.) Nakoniec przyrzeka swym Apostołom,

»iz ich nigdy nie opuści«. A oto ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata. (Math. Cap. 28.)

Z tych obietnic Chrystusa i wypływa: 1) Że Jezus Chrystus wybrał i wyznaczył Apostołów do opowiadania swej nauki po całej ziemi, i do nauczania tych wszystkich, którzy będą chcieć wierzyć w niego. 2) Ze on sam nauczał ich od samego początku, ogłaszania swej Boskiej nauki, az do swej śmierci. 3) Ze gdy zmartwychwstał, objawiał im się po kilka razy w przeciągu dni czterdziestu, aby ich przekonał o tern, i oświecił względem swej nauki. 4) Jż on o-hiecał posłać im Ducha świętego, ażeby chowali w pamięci tę naukę, którą im podał, dla oświecenia ich i utwierdzenia w prawdzie, i aby udzielał im siły do utrzymywania i opowiadania jej narodom. 5) Ze zstąpienie Ducha Świętego na nich, było tak potrzebne, żeby uczynić ich zdalnymi do zachowania się wiernie w tej usłudze, iż nie kazał im wychodzić z Jerozolimy i opowiadać Ewangelij, dopóki go nie odbiorą. 6) Ze Duch S. po zstąpieniu na nich objaśnił ich zupełnie we wszystkich prawdach Religii Chrze-ściańskiej , których nauczać mieli przyjmujących te święte prawdy, i że Chrystus nie zostawił innego środka do nauczenia nas tych zbawiennych zasad, tylko opowiadanie Apostołów po całej ziemi. Ta jest jedyna droga, którą nam wskazał do poznania i zrozumienia prawd zbawiennych. — Euntes in mundum Unia er sum praeclicate Eeangclium omni Creaturae. Qui crediderit et baptizalus fuerit, Salvus erit, qui cero tio?i crediderit condemnabitur. (Mar ci. Cap. 16.) Dosyć tedy jest wierzyć to, czego A-postołowie nauczają; żeby osiągnąć zbawienie; jeżeli nauce Apostołów nie damy wiary, podpadniemy karze wiecz-Dyk. Bibl. Tom iii.    "