1636661667

Kolejnym wyzwaniem dla zarządzających mediami jest problem piractwa intelektualnego, które w coraz większym stopniu dotyka organizacji tego sektora. W Internecie, bez trudu można odnaleźć informacje „zapożyczone” z rozmaitych gazet, stacji radiowych czy telewizyjnych bez stosownej zgody i uiszczenia opłat za cudzą pracę. Jest to tym smutniejsze, że część tzw. środowiska dziennikarskiego (zwłaszcza młodego pokolenia) nie widzi nic zdrożnego w przywłaszczaniu sobie owoców cudzego talentu czy cudzej pracy intelektualnej. Ma to oczywiście związek z potężnym problemem, związanym z finansowaniem organizacji medialnych.

6. Podsumowanie

Jak wspomniano na wstępie, jedną z najistotniejszych umiejętności, w które winny być wyposażone osoby zarządzające mediami, jest zdolność przewidywania przyszłych trendów i kierunków rozwoju przemysłu medialnego. Oczywiście każda antycypacja obarczona jest jakimś błędem i w sytuacji tak dynamicznie rozwijającego się przemysłu medialnego oraz turbulentnego otoczenia ten błąd może tak duży, że osobę prognozującą może narazić na śmieszność. Uczyniwszy zatem to zastrzeżenie, wydaje się, że w najbliższych latach funkcjonowanie mediów, a co za tym idzie ich zarządzanie nimi wyznaczać będą dwa procesy: cyfryzacja i konwergencja. Ponadto, jak słusznie podkreśla M. Castells, w najbliższej przyszłości zwyciężać będą raczej organizacje typu sieciowego, a nie hierarchicznego. Te trzy determinanty winny stać się wyznacznikami kształtowania sposób i narzędzi zarządzania mediami. Winny w tym względzie wesprzeć przemysł medialny wyższe uczelnie, przygotowując kompetentnych absolwentów w tym zakresie.

Bibliografia

•    Beliczyński, J., Radio jako obiekt zarządzania, Wyd. Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2005.

•    Castells, M., The Rise of NetWork Society, Blackwell, Oxford 1996.

•    Drucker, P., Zarządzanie w XXI wieku, Wyd. Muza, Warszawa 2000.

14